dwanaście ułomnych myśli

[Jarek B]

o matko w ciężkiej jasnogórskiej zbroi
o boże którego mi brakowało jak chleba
o wszyscy święci patroni moich kredytów
o wy nieustajacy stróże losowania

witam was
w swojej celi
czarnym chlebem
gorzką kawą

łzą kurwa
przekładam do stołu
czekając na cuda

tu
w tym życiu
gdzie obrazy
i podobieństwo

nie mają nic wspólnego
z sieciami niedzielnego połowu

witajcie czeczeńcy
awgańczycy podbite narody
bandy hutu i nadciągające z nad konga
karawany strachu

i wy serbowie bośniaki chorwaty
muzułmanie

wydaj mi panie resztę
z drobniaków ziemi obiecanej
krzyżem palestyny

lub posyp popiołem
sześć tysięcy par butów

okrytych chwałą
nad moim stołem

[Marcin Sztelak]

Gorzki obraz się wyłania - beznadziejnego uwikłania w codzienność.

Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Cóż za rozgoryczenie;)
Ale rozumiem oczywiście.
Ciekawy początek, matka z Jasnej Góry, Bóg i zaraz kredyty, losowanie nie mniej "święte" niż "boskość najwyższa", jeśli mogę to tak nazwać. Chyba celowa ironia się wkrada? Dobry zabieg;)

"...łzą kurwa
przekładam do stołu
czekając na cuda..." - osobiście uważam, że to nie jest potrzebne. Nie przeszkadza, ale nie wiele dla nie wnosi. Bez tego i tak wszystko byłoby jasne. To tylko moja osobista opinia.

Podoba mi się.

[Gloinnen]

Mnie się też podoba, ciekawie skonfrontowane nasze troski powszechne z wszystkimi tragediami świata. Intrygująca refleksja. Mnie się skojarzyła z Ostatnią Wieczerzą, może przez obraz uczty przy stole, i ta tytułowa "dwunastka"? Jakbyś próbował zrewidować ewangeliczne prawdy - o cudach, o wszechogarniającej miłości, o tym, że człowiek powstał na obraz i podobieństwo dobrego, miłosiernego, sprawiedliwego Boga... Potem ukazujesz drugą stronę medalu, nędzę ludzi, których nie wiadomo dlaczego Bóg wywyższył, powołał, obiecał im zbawienie, przymierze... I rodzi się pytanie - jak to, kurwa, możliwe... Cały świat jest do d..., moje życie jest do d..., więc może jednak w ogóle koncepcja świata jest do d...? a ten, kto za nią stoi? Jak to wszystko pogodzić z tym, co człowiekowi się niejednokrotnie w sposób krzywdzący wciska - że wszystko jest kwestią cudu?

Taka mi się nasunęła refleksja odnośnie wiersza.

Ma natomiast prośbę o poprawienie błędów ortograficznych:

awgańczycy podbite narody
bandy hutu i nadciągające z nad konga

"afgańczycy"
"znad"

Pozdrawiam,


Glo.