Czternaście dni

[Marcin Sztelak]

Piątek,
dzień piąty abstynencji,
rozdrapując swędzące zapomnienia
strach zżera
przed zerknięciem w ciemne kąty.

W wyciągniętą dłoń pieniążek;
tak proszę pani na chleb,
pod inną postacią, ale spragnionego napoić
jako rzecze pismo.

Śpij książę,
niech cię nie dręczą zmory
odczłowieczeń. Wypocisz z siebie
ból łaknienia. Ucałujesz stopy matki,
niech nie rozpacza;

wiele goryczy o nic, zdarza się w życiu.
Szkoda tylko, że jest taka granica
zza której już się nie wraca.

Przepraszam,
przede wszystkim siebie,
tego z pozowanego zdjęcia u fotografa
na rynku.

Wątroba regeneruje się dwa tygodnie,
człowiek jesteś, więc nic co ludzkie
aż do śmierci.

[Sede Vacante]

Niesamowicie opisałeś problem alkoholizmu, jak zrozumiałem, samotności, wewnętrznych rozterek, walki z sobą.
Nie wprost, lecz takim naprawdę pięknym językiem, prawdziwego poety. Bo choć nie mnie oceniać"prawdziwość", nie jestem specem na pewno, tutaj czuję piękno słów.
Z wielką przyjemnością, mimo że może powinienem się zasmucić. Przepraszam, ale przede wszystkim uczta obcowania z takim stylem, polotem. Brawo.

[Marcin Sztelak]

Dziękuję bardzo, tak wyszło że temat znam, znam też kilku którzy przekroczyli tą granicę bez powrotu.
I nie zauważyłem komentarza zmieniając wiersz, wkleiłbym jako wersję drugą...

Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Wiesz, po poprawie mi się troszeczkę mniej podoba, za dużo już chyba dodatków. Tamta myśl dla mnie była idealna, tutaj z owymi dodatkami dla mnie niepotrzebnie tak od A do Z.
Znów to tylko moje wrażenie, ale ja znam pierwsza wersję i wiem, że stworzyłeś coś bardzo dobrego, a ta teraz nie jest zła, ale ja pozostanę przy pierwszej.

[pietrek]

temat nadgryziony, to dobrze
ale mam niedosyt, pewnie dlatego, że się nie da jednym wierszem...
tak czy owak, zadanie syzyfowe, kto się nie otarł choćby, tak naprawdę nie pojmie
a szkoda...
pozdrawiam bez toastu, ale z aprobatą

[Marta Półtorak]

Bardzo dobre studium alkoholizmu, wejście psychikę ale też próba zbadania tematu od strony bardziej literackie tzn. bez wulgaryzmów... Warto pisać o ludziach i dla ludzi.
pozdrawiam
MP

[Alek Osiński]

Bardzo dobry wiersz.

Pozdrawiam