nie umiem pisać kołysanek

[Gloinnen]

cisza wypełnia czarne amfory
srebrzystym chłodem
i tak co noc

wiosna ugrzęzła w oknach zamglonych
zbyt szybki oddech
rozbite szkło

było minęło uśmiech gorzałka
zamknięty rozdział
nie umiem grać

próżno z przezroczy pamięć odtwarza
najczulsze słowa
już nie ten czas

deszcz meteorów przeciekł przez oczy
jak płynny bazalt
zastyga w sny

każde szaleństwo kiedyś się kończy
komediodramat
beze mnie dziś



____________________
Glo.