Moja peelka do twojego peela

[Gloinnen]

Odnajdę ślad, popiół rozsypany
wśród fal jeziora. Odbudowałeś w pośpiechu szałas
palcem na wodzie, aby zachęcić.
Nie widziałam cię jeszcze, nigdy nie wypłynąłeś
dalej, niż rozlewa się zapach lawy. Myśli są zawsze rozbieżne,
garście pełne iskier.
Nie wiem, czy kiedyś zrozumiemy się przypadkowo
w płomiennych odcieniach; pochylisz się pewnego dnia nad rozlewiskiem,
przygarniesz ciało wyrzucone na brzeg, bezpowrotnie, z daleka.

W wyobraźni noszę najczystszą czerwień,
kiedyś mnie sparzy, z twojej ręki,
jak błyskawica po raz pierwszy, w zetknięciu.


____________________
Glo.

[Boogie]

Halo, tu peel. Czerwień widzę. No wzięło mnie. Więc krótko powiem - piękny wiersz, pozdrawiam

[Alek Osiński]

Lubię Cię czytac Glo, gdy nie przeginasz z abstraktami
Wiersz w dechę:)

[Gloinnen]

Boogie, Alos, wielkie dzięki

Glo.

[Sokratex]

Bardzo mi się Twój wiersz podoba. Ma w sobie coś z erotyku, ale takiego delikatnego, kiedy płomienie dopiero się budzą.
Przeczucie czegoś, choć nieobce ("Odbudowałeś w pośpiechu szałas").
Wszystko ładnie spina klamra ogień-woda, które nie mogą istnieć jednocześnie, co najwyżej
jedno dominować drugie. Czasem do całkowitego unicestwienia (pewnego dnia nad rozlewiskiem,
przygarniesz ciało wyrzucone na brzeg)
Wiersz do powracania, więc będę do niego wracał.

Pozdrawiam.

[Arti]

w płomiennych odcieniach

to mi odbiega
zatrzymałem się w tym fragmencie
chyba poszukałbym zmiany

całość czytelna, klimatyczna, bardzo dobry wiersz

Pozdr.

[Bożena]

klimatycznie i pięknie- zapowiedź dalszych uniesień-

[Gloinnen]

Dziękuję Wam za komentarze.
Sama nie jestem jeszcze zadowolona do końca z tego wiersza, widzę w nim trochę baboli technicznych, ale cieszę się, że udało mi się w ogóle go napisać.

Pozdrawiam,


Glo.

[e_14scie]

Lubię Cię czytac Glo, gdy nie przeginasz z abstraktami
Wiersz w dechę:)

podpisuję się

ale sugeruję małą zmianę

przygarniesz ciało wyrzucone na brzeg, bezpowrotnie, z daleka.

przygarniając ciało...

wzięłaś mnie tym wierszem

[NathirPasza]

Mój Peel jest lekko skonsternowany gadką Twojej Peelki.

Cóż, zasadniczo mój Peel pozostawia biadolące Peelki w spokoju uznając, że jak się znudza to przestaną. Nie ma też chyba większych złudzeń co do tego, że nie każda Peelka chciałaby pogawędzić z nim, bo też ile Peelów tyle poetyk. I tak oto mój Peel po cichu powtórzył sobie fragmenty:

popiół rozsypany
wśród fal jeziora

Odbudowałeś w pośpiechu szałas
palcem na wodzie

błyskawica po raz pierwszy, w zetknięciu

I aż mi głupio po nim powtarzać, ale chyba nie mam wyjścia:

Wygląda na to, że chociaż Peelka natchniona, pogubiła umiar o który często zaciekle walczy z innymi. Otóż, te metafory które sobie po cichu powtórzyłem trącą "klimaciarstwem" (cytat z Glo :p ). I tak mi się na koniec wydaje, że chęć budowania liryzmu sprawiła, że Peelka nie dostrzegła momentu, w którym przedobrzyła.

Ale to Peel.

Pozdrawiam
NP