*** (W najciemniejszym kącie...)

[emelly]

***
W najciemniejszym kącie uplecione światło
wzdraga się i drży pod stąpaniem odnóży;
chybotliwie, ostrożnie, lecz nieubłaganie
nadciąga tłusta śmierć – czemu to mnie wzburza?
Dla muchy śmietnikowej nie dam się pokroić,
co więcej, niejedną w życiu już utłukłam!
A jednak, kiedy widzę, jak w trzeszczącej zbroi
nadciąga czarna bestia, obmierzła, opuchła,
aby z biedaczyska wyssać wszystkie soki,
co, wcześniej jak nieżywe, na widok potwora
szarpie się i rzuca w panice przed wrogiem,
nie wiem już, czy wybiec, czy też zabić zmorę.
(Przestała wrzeszczeć mucha – kondukt niesie odwłok.)
Czy to czułostkowość, czy też kwestia smaku?
Skąd dziecięce sny, lepkie i błyszczące?
Mam już lat dwadzieścia – wiem, to tylko pająk,
lecz coś się we mnie kuli – t o stworzyłeś, Boże?...

[Leon Gutner]

Poza moją poetyką ale pisać można o wszystkim .
Nie wiem tylko czy problemu nie stanowi kocioł formy . Zapis sprawia jakby wszystko ważyło się w jednym kotle.
To nie jest zły wiersz - tylko ciężki do przetrawienia .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

taki poetycki obraz arachnofobii? Czy jeszcze drugie dno - wszelkie ludzkie lęki, i te trwające krótko, i te, które człowiek niesie w sobie od dzieciństwa do śmierci - przedstawione w takim właśnie kostiumie? Ciekawie...

Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[e_14scie]

Treść do mnie nie trafia, jako i przesłanie, ale nie to stanowi problem, bo jest to kwestia odbioru i zrozumienia co Autorka chciała przekazać.
Wiersz, jest nierówny, nie trzyma metrum, zgłoski niekonsekwentne, przez co siada rytmika. Drugim problemem, są akcenty bardzo nierównomiernie rozłożone.

[emelly]

Leonie, Ewo, Listku - dziękuję za komentarze!

Rytm jest celowo rozchybotany - przekazuje zarówno napięcie emocjonalne, jak i drżenie pajęczyny - im pająk bliżej, tym bardziej trzęsie i buja.

Pozdrawiam,
Emelly

[coobus]

Poznałem słowo, którego nie znałem - czułostkowość. Wiem, jest, istnieje, biorę go tu jak leci choć nie mogę się w tym kontekście wczuć. Tak to jest z poznawaniem tego co niepoznane
Rozchybotana forma mnie nie przeraża, jak pewnie sie domyślacie. Szczęśliwy ten pająk, ma już własny wiersz. Niejeden kwiat o tym marzy i nic. Pozdrawiam emelly

[iskierka]

ja bym to rozdzieliła trochę