urywek

[Sokratex]

• • ja wędkarze pociąg piwo pejzaż z polami konduktor
    pejzaż z polami karty pejzaż z polami las nasza stacja
    jezioro rybka setka rybka setka rybka setka ja
    - poruczniku spał pan ze mną a dziś nawet nie chce się przywitać?
    - madame kopulacja to jeszcze nie powód do znajomości!
    stacja pociąg las karty pejzaż z polami konduktor pejzaż z polami
    pejzaż z polami któryś: aha rozumiem! (cha cha cha...)
    pejzaż z polami pejzaż z polami pejzaż z polami
    pejzaż z polami pejzaż z polami...

[Sede Vacante]

Zamierzenie, żeby był dziwny udało się;)
Podejrzewam, że ma ukryte przesłanie, by czytelnik zwrócił uwagę na to jak rozwija się umysł ludzki, gdy człowiek jest poddany dużym stresom (wojsko) rygorowi i w ogóle takiemu życiu na krawędzi (wojny?).
Podejrzewam, że ten z pozoru prosty, bylejaki tekst. ma pokazywać ciekawość ludzi, którzy mają swoje problemy związane z zawodowym trybem życia.
Itp.itd.
Ale mimo tego, mimo wszystko, wolę zamiast na podstawie takiego wiersza rozbierać na części pierwsze psychikę ludzką, zrobić to samo na podstawie wiersza, w którym będzie choć odrobina poezji.

Moim zdaniem, mało wiersza w wierszu, zbyt duże udziwnienie, niepotrzebne przekraczanie granic.
To tylko moja opinia, wybacz, jeśli poczułeś się urażony, nie to miałem na celu.
PO prostu skrajności budzą skrajne uczucia, odczucia, jak zwał, tak zwał.

[Sokratex]

Zamierzenie, żeby był dziwny udało się;)
Podejrzewam, że ma ukryte przesłanie, by czytelnik zwrócił uwagę na to jak rozwija się umysł ludzki, gdy człowiek jest poddany dużym stresom (wojsko) rygorowi i w ogóle takiemu życiu na krawędzi (wojny?).
Podejrzewam, że ten z pozoru prosty, bylejaki tekst. ma pokazywać ciekawość ludzi, którzy mają swoje problemy związane z zawodowym trybem życia.
Itp.itd.
Ale mimo tego, mimo wszystko, wolę zamiast na podstawie takiego wiersza rozbierać na części pierwsze psychikę ludzką, zrobić to samo na podstawie wiersza, w którym będzie choć odrobina poezji.

Moim zdaniem, mało wiersza w wierszu, zbyt duże udziwnienie, niepotrzebne przekraczanie granic.
To tylko moja opinia, wybacz, jeśli poczułeś się urażony, nie to miałem na celu.
PO prostu skrajności budzą skrajne uczucia, odczucia, jak zwał, tak zwał.

Dziękuję za czytanie i podzielenie się refleksjami po lekturze.
Zapis faktycznie nieco dziwny, inny od utartych, ale jak oddać monotonię życia?
Tylko takie fragmentaryczne wspomnienia go określają, a szczegóły na zawsze ukryły się przed nami.

Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

A może właśnie ty masz rację drogi autorze?
Może doszukuje się "polotu", cokolwiek to nie znaczy, a w tych niby prozaicznych szczegółach tkwi to co najważniejsze?
Nie sugeruj się moją opinią, serio.
Coraz częściej mylę drogę, gubię się, uciekam od świata, to może mi skrzywiać interpretowanie.
Może masz rację Sokratesie....może masz rację....
Szacun dla ciebie, ze nie unosisz się po mojej pierwszej opinii, dziękuję.

[Sokratex]

Nie urażam się bo masz sporo racji. Zazwyczaj próbuje się coś ująć treścią słów, tymczasem chciałem
oddać to samo ich monotonią. Zwróć uwagę na tego wędkarza, który dopiero w drodze powrotnej
łapie sens dowcipu opowiedzianego nad jeziorem.
Czy nie jest to aluzja do tego, że zazwyczaj rozumiemy coś w pełni, kiedy już tego nie ma?

[Sede Vacante]

Tak maszrację.
Ale jeszcze tak czytam i myślę:
Jeju. Ten wiersz naprawdę jest cholernie dziwny
Pozdro.

[Ewa Włodek]

życie tak monotonne, że aż otępia? Eksperyment formalny - oddaje tę monotonię, jak stuk pociagu...

Uśmiechy posyłam...
Ewa

[Sokratex]

Tak maszrację.
Ale jeszcze tak czytam i myślę:
Jeju. Ten wiersz naprawdę jest cholernie dziwny
Pozdro.

Dlatego go nie bronię, bo rozumiem, że nieco odbiega od normy
Takie tam moje małe eksperymenty.

Pozdrawiam.

Dodano -- 30 sie 2012, 15:11 --

życie tak monotonne, że aż otępia? Eksperyment formalny - oddaje tę monotonię, jak stuk pociagu...

Uśmiechy posyłam...
Ewa

Monotonny stuk pociągu, poza tym biorąc pod uwagę tempo setka piwo setka...
nic dziwnego, ze w końcu film się urywa

Pozdrawiam.