Jewgienij i Magritte

[misza]

Dzień ciężki jak z ołowiu – mroczny, niewyspany.
Wcale nie wstał, wciąż leżał w skłębionej pościeli
ciężkich chmur zwisających ku ziemi pasmami;
Jewgienij rozwarł oko i z nim niemoc dzielił.

Lepiej się nie podnosić. Przychodzi zwątpienie
w sens majowych poranków i słońca zachodów.
Trzeba więc, swoje życie, do krainy przenieść,
gdzie jesień się nie żeni z wiosną bez powodu.

Teraz zagrałby sobie. Spojrzał na pianino,
lecz stało za daleko, choć wyciągnął rękę.
Wymyślił więc melodię i z nią w dal odpłynął,
porzucił wierne łoże i poduszki miękkie.

Gdy szybował przez nicość, składał z niej obrazy
przystani dla wędrowca, gdzie chciałby zamieszkać.
Przypomniał sobie obraz, przy którym wciąż marzył;
namalował go Magritte - tak się zwał koleżka.

Kochankowie na plaży w kamiennym uścisku,
przytuleni do siebie, złączeni tułowiem.
A obłoki na niebie też są bardzo blisko
i płynący po morzu błękitny żaglowiec.

Jewgienij cicho osiadł, w szumie fal i wiatru.
Przeciągnął się i wzrokiem nowy świat ogarnął.
Położył się wygodnie, żeby lekko zasnąć
wdychając woń fantazji – swojską, surrealną.

[iskierka]

wydaje mi się nie co romantyczny,
czytając ten wiersz
te Kochankowie na plaży w kamiennym uścisku,
hm romantycznie się zrobiło

[Nalka31]

Nie wiem czy już Ci kiedyś Miszka mówiłam, ale bardzo lubię Twojego Jewgienija i jego wszelkie przygody, przemyślenia. Jak jeszcze wplatasz morskie bryzy w słowa, to mogę odpływać.

Z przyjemnością.

[misza]

Iskierko

Jest taki obraz Magritte'a.
A Piurnonsensowicz sobie właśnie trochę pomagrycił

Nalko31

Ciągnie Wilka Morskiego do morza.
Magritte - surrealista, często malował morze i nadmorskie pejzaże.
Jestem jego obrazami zauroczony, na równi z Jewgienijem

[Ewa Włodek]

widziałam, Miszko, i tę reprodukcję, i nie dziwię się Jewgienijowi, że się zauroczył. W końcu - pewnie jak to Jewgienij - mocno "surrealny" miał nastrój tego poranka

bardzo miło Cię było poczytać...

Moc pozdróweczek posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

Powrót Jewgienija - i to w jakim stylu .
Miodzio .

Z ukłonem L.G.

[misza]

Ewo

A ja miałem taki nastrój, kiedy opisywałem
przypadki Jewgienija

Leonie

Ale, co gorsza, na Ziemię też będzie musiał kiedyś wrócić

[Gloinnen]

Dzień ciężki jak z ołowiu – mroczny, niewyspany.
Wcale nie wstał, wciąż leżał w skłębionej pościeli
ciężkich chmur zwisających ku ziemi pasmami;
Jewgienij rozwarł oko i z nim niemoc dzielił.

Pierwsza strofa jest bardzo dobra.

Lepiej się nie podnosić. Przychodzi zwątpienie
w sens majowych poranków i słońca zachodów.
Trzeba się raz na zawsze do krainy przenieść,
gdzie jesień się nie żeni z wiosną bez powodu.

W drugiej - za dużo "się".
Inwersja "słońca zachodów" - ostatecznie ujdzie w tłoku, choć mogłoby jej nie być (zamiast "i słońca" - jakiś przymiotnik? tym bardziej, że w kontekście wiadomo, że o zachody słońca chodzi...)
Rytmicznie trochę nierówno (akcenty!)

wymarzonej przystani, gdzie chciałby zamieszkać.
Przypomniał sobie obraz, przy którym wciąż marzył;

"wymarzonej" - do zastąpienia czymś innym.

złączeni tułowiem.

Bez urazy - skojarzyło mi się z bliźniakami syjamskimi, ale w taki najbardziej fizjologiczny sposób (zroślaki). Nie wiem, na ile jest to wierne wyobrażeniu, które stworzył malarz, bo nie widziałam obrazu, lecz wizja może być dość szokująca estetycznie.

A obłoki na niebie też są bardzo blisko
i płynący po morzu błękitny żaglowiec.

Sposób pisania zupełnie nie Twój. Typowo szkolny, jakbyś dopiero się uczył.

"Suną niebem obłoki; zdają się - tak blisko.
Niżej igra z falami błękitny żaglowiec."

Nie twierdzę, że moja wersja lepsza, ale pobawić się można.
W każdym razie temu obrazowi (poetyckiemu) przydałoby się więcej dynamiki i oryginalności, bo jest dość suchy, toporny jeszcze, niedojrzały.

Wylądował leciutko w szumie fal i wiatru.

Kto? Żaglowiec, czy Jewgienij?
Ten rodzaj niejednoznaczności moim zdaniem nie wychodzi wierszowi na dobre, bo czytelnik jest w pewnym momencie zdezorientowany i nie wie, kto zacz oraz o co chodzi.

wdychając woń fantazji – swojską, surrealną

Bardzo ładna, baudelaire'owska końcówka.
Tylko chyba zgubiłeś kropeczkę...

Pozdrawiam,


Glo.

[Nicol]

Luuubię te twoje klimaty Miszka

[misza]

Elfico

Dzięki za interwencję. Przynajmniej miałem co robić
w czasie poobiedniej sjesty. Coś tam pozmieniałem,
uznając Twoje racje.
Pozdrówka

Nicol

Dzięki i serdecznie pozdrawiam