Nieznośna lekkość bytu

[Gloinnen]

W odpowiedzi na wiersz JSK "Nic nie jest takie, jakim się wydaje"



Lekkość bywa przekleństwem. Gdy zdaje się czasem,
że gościnna jest przestrzeń, a kosmos się śmieje.
nagle mrok coś przypomni. Zakłuje pod sercem.
Przeszłość w blizny lęk sączy. Nie zmażesz. Nie zamkniesz.

Chciałbyś ciszą omotać zetlałe zdarzenia,
zatrzymując w ramionach jedynie wiatr śpiewny;
drogę zgubić o zmierzchu wśród zjawisk i rzeczy,
własnym fobiom na przekór - w beztroskach przebierać.

Lecz nie można wciąż latać nad łąką z landszaftu.
Sroga pamięć, rozwarta na przestrzał boleśnie,
twoje myśli zawraca do dawnych przypadków.

Przed oczami wirują dioramy złowieszcze.
Nie wystarczy rzec trudno, by spłacić dług światu.
Porzuć więc lekkość złudną. Dopóki tu jesteś.



____________________
Glo.