Beduinka 9

[Gajka]

nauczyłam się ciszy
świat kamienieje

źrenice ukryłam za wydmami
tkwią w bezkresie
pustkowie jest bezlitosne

wieczorem
zanurzam się w otchłani
jak obca kobieta
zwabiona symbolem
a potem marzę o wodzie
cenniejszej od diamentów

Beduinie

dzisiaj śniłam
o Błękitnym Nilu

9====

[jaga]

dzisiaj śniłam
o Błękitnym Nilu

twój cykl jest niesamowity

[Sede Vacante]

Pięknie prowadzone słowa, czysty kunszt jak dla mnie z pozycji obserwatora-czytelnika-amatora. O ile czytelników można dzielić na amatorów i profesjonalistów
W każdym razie uwielbiam czytać tak bogate w piękne sformułowania wiersze. Czysta poezja w poezji.
Może to niezbyt konstruktywna opinia, bo nie podaję żadnych przykładów, ale mam tu do czynienia z wierszem, który jak melodia - "wpada w ucho" (tu w oko i serce) i po prostu wiesz, że już cię uwiódł. Nie masz ochoty, ani potrzeby rozkładać go na czynniki pierwsze. chcesz po prostu z nim być, współistnieć, być nim i w im
I tutaj właśnie misternie ułożona mozaika słów stwarza nastrój niezwykłego artyzmu.
Słodko sie zrobiło, wiem. Ale to już za sprawą autorki i jej wiersza, ja mogę tylko podkreślać fakty

[Alek Osiński]

Druga strofa mi się bardzo podoba, w pierwszej odczułem jakąś dojmującą czasownikowość,
każdy wers jest jakby odrębną czynnością i stąd pewne wrażenie wyliczankowości...ale to jedynie wrażenie

Pozdrawiam:)

[ono]

Zacząłem od 10tego beduina - teraz wracam w dół i to z coraz większym smakiem