Listopadowy obrazek

[Malwina]

W jesienne zimne popołudnie,
gdy słońce blade nie dogrzewa,
koniecznie trzeba wyjść na spacer,
aby pozdrowić smutne drzewa.

Trzęsą się nagie rozebrane
i wyglądają nieciekawie,
pod nimi dywan z zeschłych liści ,
przysłonił całkowicie trawę.

Ona zmęczona, ledwo dycha,
nikt jej nie czesze już grabiami
jedynie psy są ciągle wierne,
zostawią ślad i pędzą dalej.

Ławki wilgotne, opuszczone,
nie są przytułkiem zakochanych,
tylko latarnie jeszcze świecą
i zasypiają tuż nad ranem.

Lecz dzisiaj coś się wydarzyło,
poszłam jak zwykle z psem na spacer
i nagle patrzę, nie dowierzam,
koń, a na koniu jakiś facet.

Podchodzę bliżej konik gniady,
wącha chrapami zwiędłe liście,
na grzbiecie siedzi sam Komendant,
dumny, wypięty uroczyście.

Spieszył się bardzo na rocznicę,
miał mieć przemowę do narodu,
zrobiłam zatem kilka fotek,
z ważnych i bliskich mi powodów.

[stary krab]

Takie skojarzenia akceptuję. Ciepły wierszyk na listopadową rocznicę.

W piosence zachowała się kasztanka, ale faktem jest, że i na gnidoszu Naczelnik czuł się świetnie.

[Ewa Włodek]

no fajnie napisałaś, malwinko. 11 listopada - ważna data!

Pozdrowieńka serdeczne...
Ewa

[coobus]

Świąteczny sympatyczny obrazek. Kasztanka tak samo znana, jak jej Pan. Tak powinniśmy świętować, z klasą

[Gloinnen]

Bardzo mi się podoba.
Może dlatego, że narodowościowo-okolicznościowy kontekst pojawia nieoczekiwanie?
Klimat, obrazowanie - świetne. Ale dwa ostatnie wersy kładą wiersz na łopatki. Trywializują mocno... Wolałabym, aby ten widmowy, tajemniczy nastrój towarzyszył czytelnikowi do końca...

Pozdrawiam,


Glo.

[Malwina]

Glo! Pomyślę, zapewne masz rację.Ale przysięgam, że tak właśnie było, może opiszę to kiedyś dokładnie.Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Z przyjemnością .
Było otwarcie i uroczyście.
Dużo ciekawsze niż poprzedni wiersz

Z uszanowaniem L.G