Międzymiastowa

[Gloinnen]

Coś się dzieje, przyjacielu, coś we mnie tańczy, coś śpiewa.
/H. Poświatowska



Przede wszystkim głos. Niesie tę jedną,
niepodważalną. Nie zmażę radością.
Musi dotrzeć. Rozplenić się w każdym
przydomowym ogródku.

Nauka delikatności. Rzeźbienie
w obsydianie. Cierpliwie prowadzisz
dłoń. Raz gniewnie, raz z uśmiechem.

Pamiętasz maj? Miasto zalane
ciepłem i zmieniające się
z godziny na godzinę
kawiarniane stoliki?

Teraz pozostał tylko most, jakże kruchy,
rozkołysany wiatrem. Pozwala przekroczyć
wszystkie linie. Nierównoległe. Szosy, rzeki, fronty.

Jedno zdanie wystarczy, aby
przywrócić właściwe proporcje.
Ja wolę umknąć poza. Widzę
przez palce maleńką ziemię, ramionami
rozgarniam gwiazdy.

Wiersze rodzą się i umierają
w naszym imieniu.

Wiesz jak odnaleźć.



____________________
Glo.