Kiedy rozpacz miesza w zmysłach

[witek kiejrys]

Elżbiecie

Śmierć żyje z tobą, śpi z tobą jak siostra.
Śmierć żyje w tobie i z tobą umiera
Ryszard Krynicki


Moja przyrodnia siostra nie jest biała ani szara. Jest.
Będąc brzdącem szukałem jej,
by dowiedzieć się, dlaczego zabrała mi tatę,
jego muzykę i książki.
I dlaczego muszę być sam, kiedy mama płacze.

Nie spotkałem jej dotąd, choć widziałem wiele duchów.
I poznałem poezję, a w niej śmiech i płacz. Złorzeczenia...
na żywe i martwe. Śpiące i obudzone. Czasami wydaje się,
że widzę moją siostrę w oczach drugiego człowieka,
zdarza mi się wtedy to powiedzieć.

Dzień kończy się zmierzchem, a ten, świtaniem.
jednym mijają nocne koszmary - innym -
będą błyskiem szalonym, feerią dziwnego piękna.

Moja siostra nie rozlicza mnie ze stosu kamyków,
jaki noszę ze sobą dzień po dniu.
Cierpliwie dba, abym nie gubił tego, co moje.
I żeby nie zostało podrzucone komuś innemu
nic, co mi przynależne.

Moja siostra jest też siostrą twoją. Jej i jego.
I tamtych wszystkich, którzy nadejdą dopiero
po kolejnym wschodzie.
I odejdą za horyzont, by stać się tajemnicą.
Przemijaniem tego, co było.

[Ewa Włodek]

śmierć - siostra każdego, kogo obejmie siostrzanym uściskiem, gdy przyjdzie jego czas... Tak mi się pomyślało, gdy czytałam Twój wiersz, Witku...
Twój peel - śmierć zabrała mu ojca, gdy był dzieckiem, kiedy tego nie rozumiał, więc stale pytał: "dlaczego"? I to pytanie, to dociekanie, nie doczekało się odpowiedzi w miarę, jak peelowi przybywało lat. Tylko - w wyniku doświadczeń - zmienił perspektywę patrzenia na tę "smierć-siostrzycę"...

Wiersz - bardzo w moim guście...
Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[anastazja]

Ech, ta nasza siostra Witku - nieproszona wchodzi, za próg naszego domu, nie bacząc na wiek, zbiera żniwa.

Tutaj tatę dziecku, innym razem odwrotnie. Dałeś do myślenia.

Pozdrawiam

[SamoZuo]

Ciekawie napisane, jest w tym głęboka mądrość, podoba się.

Pozdrawiam

[atoja]

Świetna, oryginalna interpretacja cytatu.
Pomimo buntu jaki rodzi się po odejściu najbliższej osoby uczysz innych spojrzenia na śmierć jak na siostrzaną duszę...

szczególnie

Moja siostra nie rozlicza mnie ze stosu kamyków,
jaki noszę ze sobą dzień po dniu.
Cierpliwie dba, abym nie gubił tego, co moje.
I żeby nie zostało podrzucone komuś innemu
nic, co mi przynależne.

[iTuiTam]

Panie W., a gdzie dedykacja?

dobre czytanie, mądre pisanie.

serdecznie
iTuiTam

[witek kiejrys]

tam. dedykacja, tam. tutaj nie ma, nie ma.

już jest

[iTuiTam]

tam. dedykacja, tam. tutaj nie ma, nie ma.

już jest

w samej rzeczy
ale to była tylko kokieteria...

Gratulacje z okazji lauru miesiąca

serdecznie
iTuiTam

[Damian Sawa]

Piękny wiersz Witoldzie... Warto było przeczytać.

[czochrata]