próba podjęcia

[ks-hp]

Nina dębieje, chyli korony do gniazd; pnie
się, nie sięga. Gdyby wrosła w zbocze, miałaby widok -

wydmy, wydmy, wiatr wzburza je na końcach

- szorstki język bryzy. Nina zmienia skórę w drewno,
korzy się. Wytrzewione morze pluje teraz ślizgocią,
skrętami z wodorostów. Spróchniałe statki ukołysane
w biodrach, stare szanty i deski - kiedy przykłada,
skrzypią przy skroni.

Otwiera się. Co z tego - ma maszty nie do wejścia, przeżarty
pokład. Klingi ostrych jak miecze słów.



____________________
cykl: syberiada

[automatyczny krytyk]

Klingi ostrych jak miecze słów.

jakoż to na końcu przychodzą drwale i zapluwają w swoje zgrabiałe ręce,
to zrozumiałe, że gdzie las i to i ścinka gotowa. Ale ładne to ładne i zmyślne,
że i "zdębiec" można chwilami:)

ak

[iskierka]

Ja tylko czekam, kiedy będę tak pisać, wspaniałe masz pióro,
albo pożycz mi go

[ks-hp]

Krytyku, dzięki piękne.

Iskierko, jest jedna złota zasada: pióra się nie pożycza. Po prostu czytaj, i już. Dzięki wielkie, pozdrawiam.

[anastazja]

- szorstki język bryzy. Nina zmienia skórę w drewno,
korzy się. Wytrzewione morze pluje teraz ślizgocią,
skrętami z wodorostów. Spróchniałe statki ukołysane
w biodrach, stare szanty i deski - kiedy przykłada,
skrzypią przy skroni.

Mistrzyni słowa z Ciebie, przepięknie