Najprościej podać rękę

[Halszka55]

nie znam cię a mogłabym
odnajdując w pamięci obrazy
na nowo spojrzeć

lecz kto strząśnie mżawkę
po dumnym win wskazaniu
rączą plotką malowanym

zapomnieć przebaczyć
chciałabym

mknie zniesmaczony rumak
szukając oazy
długa jest droga z głowy do serca

[Ewa Włodek]

nie znam cię a mogłabym
spojrzeć na nowo
szukając w pamięci

kto strząśnie mżawkę
po wskazaniu win
malowanym rącza plotką

mknie zniesmaczony rumak
szukając oazy
długą drogą od myśli do uczuć
zapomnieć wybaczyć

chciałabym


tak przeczytałam...Cóż, zrozumieć znaczy - wybaczyć. A wtedy już można nie zapomnieć...Taka mi si,e refleksja nasuneła przy lekturze...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[iskierka]

wersja Ewuni, jest troch lepsza,
ale ta nie jest zła. tak mówią
podobają mi się obie

[automatyczny krytyk]

co prawda to prawda...rękę czasami się i trudno podaje...a o ileż byłoby łatwiej
zamiast zmuszac rumaki do długodystansowych biegów przez pustynie, gdzie oazy
żadnej nie uświadczysz, adroga z głowy do serca daleka i nijako jej skrócic nie można...nie można?!
zamęczy się zwierze i tyle...wiersz nie jest zły...pierwsza strofa podoba mi się najbardziej:)