Biografia Marii

[anastazja]

drobna postać dla niektórych dziwna Maria
w pomiętym kapelusiku z lubością
napełniała talerze ubogich

na werandzie w bujanym fotelu z fajką
w ustach wpatrywała się w dal
jakby czekała na następne życie
innym razem kreśliła znak krzyża odpędzając chmury

nie lubiła stąpających po czerwonym dywanie
wypucowanych sumień z rozdętym ego
pracujących przeciw podłości

Maria była pierwszym i ostatnim
odbiciem samej siebie

[Istar]

podoba się pozdrawiam

[Lalaloopsy]

Mysle, ze nad wierszem nalezy jeszcze popracowac. Brakuje mu szlifu. "wytężając wzrok wpatrywała się w dal" przeanalizuj ten wers ...zobacz ile jest masla maslanego. Bardzo razi !
Trzecia strofa jest malo czytelna. Pomysl na puente dobry ale jezeli pisze sie o kims to chyba uzycie slowa " wersja" jest dziwne. Slowo " zawsze " jest zbedne! Zastosuj inne okresenia a bedzie OK! Bo przeciez to, ze Maria byla osoba postepujaca wg wlasnego sumienia i wyrozniajaca sie od otaczajacego ja swiat...mozna napisac inaczej. Po poprawce ten wiersz ma szanse

[Nilmo]

Tak... wpatrywanie, wytężanie....to nie jest dobry zamysł.
Natomiast, bardzo podoba mi się obrazowanie które nie skupia się jedynie na postaci Marii a ukazuje i inny obraz godzien poświęcenia chwili na przemyślenie.

"nie lubiła tych stąpających po czerwonym dywanie
z rozdętym ego wypucowanych sumień pracowitych
na okoliczność podłości"


Ciekawie. Dziękuję.

[anastazja]

Lalaloopsy - zastanowię się, dzięki

Nilmo - miło mi, ze wpadłeś. Dziękuję

[Ewa Włodek]

nietuzinkowa kobieta z tej Marii, wynia, że zawsze jest sobą, w każdych okolicznościach. Szczególnie, jak się poczyta o niej w trzeciej strofie i poincie. Najbardziej do mnie przemówiły.


Moc serdeczności dołączam
Ewa

[SamoZuo]

No, ciekawie sportretowałaś "szarą osobę" która jednak nie potrzebuje blasku, by świecić.

Pozdrawiam

[anastazja]

Istar - dziękuję



Ewuś Tobie - bardzo dzięki



Zuo - sprawiasz mi radość. Dzięki

[Ewa Włodek]

bardzo mi sie podoba ta Maria, Anastazjo...I jako człowiek, i jako obraz w wierszu...


I mnóstwo uśmiechów...
Ewa

[anastazja]

Jak zwykle jesteś miła, Ewuniu - dziękuję