przeszczepienia kolorów

[em_]

może to filmy o dzikich ludziach dalekich krain
które oglądałeś w dzieciństwie
- nimb wyobrażonego bólu i strachu przed zerwaniem paznokci

ciągle trzymasz obrazek z patronem obłąkanych
mówili - kochających

może to twoja matka wierząca w demoniczne dusze klaunów
strąciła cię tam
na zadupie wiary i agorafobii

jeszcze nie rozumiesz że w słoikach z formaliną organy
czekają na kolejnych wyznawców
że to te oczy
wszyscy macie je po sobie

czerwone oczy chorych zwierząt

[Sede Vacante]

Nie wiem, czy rozumiem, ale tłumacze sobie ten wiersz tak:
Ludzie są otumanieni wiarą-systemem do podtrzymywania ludzi w zagrodach. Może to wina tego, że naoglądali się o dzikich, którzy też stali się niewolnikami "wyższej cywilizacji" po skolonizowaniu, a generalnie uważani są stereotypowo za głupich ( pisane moim zdaniem z głęboką ironią, przymrużeniem oka. I dobrze, tak powinno być to zapisane).
Wyznajemy/wyznają dziwnego, sztucznego bożka. Na obrazkach, czy przejmując go od swoich bliskich.
I wszystko to sprowadza się do tego, że jesteśmy materiałem do wtórnego wykorzystania, mięsem z wtłoczonymi narzuconymi priorytetami, tragikomicznym oddaniem bóstwom.
Tak naprawdę - zwierzęta, jak inne. Tylko inne zwierzęta nie wyznają nikogo i niczego. Po prostu żyją. My poszliśmy dalej. Zyskaliśmy inteligencję i na własne życzenie płacimy za nią haracz bożkom.

To moja interpretacja.
Wiersz nieco dla mnie zagmatwany na początku,a le po dokładnym przeanalizowaniu, tak właśnie go odczytuję i powiem - bardzo mi się podoba. Styl też - trzeba się zastanowić nad przekazem, wyobrazić sobie te opisane sytuacje, by dobrnąć do jego tajemnicy.
Skłania do myślenia i mówi o czymś bardzo mądrym dla mnie osobiście. Samohodowaniu się na paszy z boskiej mocy.

[em_]

To nie jest wiersz opisujący konkretną sytuację, ale tak, Twoja interpretacja zgadza się z tym, co chciałam powiedzieć i cieszy mnie bardzo, że tak dobrze go zrozumiałeś, bo przyznaję, że ciężko mi się to pisało.
Dzięki,
pozdrawiam

[anastazja]

Skoro już wiemy o co chodzi, zostaje tylko pogratulować wiersza wyczuwam złość peela, do osoby, która daje sie torturować, za wiarę z obrazkiem świętych...strącona na zadupie wiary.

Wiesz em_ sama jestem jedną z tych osób, ha, ha. wątpię czemu nie, jestem człowiekiem. Ale tak zostałam wychowana, inaczej nie umiem. Jak jest, przekonam się po śmierci.

Pozdrawiam

[em_]

No właśnie, zostałaś tak wychowana, każdy jakoś został wychowany, ale chyba jednak inaczej to wyrozumiałaś, bo mnie bardziej chodziło o fanatyzm, obwe nie o wiarę, bo można to podpiąć pod różnie sytuację, dlatego dałam taką puentę, a nie inną, więc raczej nie jesteś jedną z tych osób :-)
dzięki,
pozdrawiam cieplutko

[Ewa Włodek]

ccóz - najczęściej jestesmy tacy, jak nasi przodkowie, niesiemy w sobie ich dziedzictwo - i to fizyczne, i mentalne. I nieraz nas to diablo drogo kosztuje, jesli jest oni niewłasciwe w danym miejscu i czasie. Jesli zaś umieny wypracowac dystans do niego, stworzyc sobie jego "własna wersję" - bywa łatwiej, (albo i nie - trudno orzec jednoznacznie)...Taka mi sie refleksja nasunęła przy lekturze...

pozdrowieńka liczne posyłam...
Ewa

[Hosanna]

1. technicznie - czy chodzi Ci o agorafobię czy to inna fobia której nie znam (jest ich tak wiele...)?

2. czuję niechęć autora/podmiotu ludzi
przyrównanie ich do chorych zwierząt jest dziwne bo autor/podmiot prawdopodobnie kochałby chore zwierzęta
prawdopodobnie chodzi o to ze człowiek kiedy nie jest ludzki a zatem kreatywny i rozwijający zarówno świadomość i serce jak umysł
traci świętość zwierzęcia
trawi go gorączka schematu groźnie bronionego
jego czerwone oczy wyrażają szaleństwo

czczenie organów w formalinie to czczenie cząstkowych prawd wyjętych z kontekstu MIŁOŚCI a przez to martwych i już nie godnych ołtarza

ludzie żyjący na manowcach
niedożywionych obszarach strachu i właśnie schematu

niebezpieczni
pół martwi

a jednak
wierzę i ich ożywić może tylko miłość
nie wiem czy sami są zdolni dawać ale mogą jej doświadczyć
na chwilę poczuć jej ciepły zew

mogą choć trochę jak mawia Bonsai- zarazić się światłem

tylko kto ich będzie kochał

na pewno nie inny pół trup

i dlatego choć jestem niewierząca - cieszę się ze mieli papieża

od niego brali ta odrobinę słońca dzięki której na chwilę byli ludźmi

bardzo Cię musiał wkurzyć ten .. ktoś
pewny swego mrocznego w gruncie rzeczy schematu




bardzo pomogły mi rozmowy o wierszu i cudze komentarze
uważam ze wiele wniosły jeśli idzie o mnie
dziękuję zatem Tobie i osobom komentującym za wnikanie w treść

[em_]

Jej.. Rzeczywiście w fobii jest błąd, dzięki, że tak uważnie czytałaś :-)

Hosanno, Ewo, dziękuję Wam za przemyślenia, pozdrawiam