Zasłaniała oczy 3

[anastazja]

Dziękuję Damian.

Pozdrawiam

Tym wierszem mnie kupiłaś, nie pierwszy raz zresztą.

Wiesz jak się cieszę, jest mi bardzo miło cobusiku. Dziękuję.

Pozd r awiam

[Hosanna]

końcówka

jesteśmy częścią ciała tej samej istoty

wszechświat ściągnie ból

jest zgodna z moim pojmowaniem świata

wierze że każde cierpienie i niesprawiedliwość świat (u wierzących pewnie Bóg) jakoś wynagradza

ile minęło lat
a my nie potrafimy i nie chcemy zapomnieć o tych wydarzeniach

my ludzie

im bliżej ludziom do zwierząt tym szybciej zapominają to co powinno pozostać przestrogą bo jak mawia profesor Zimbardo
zło czynią dobrzy ludzie
w określonych okolicznościach

jedyne na co mamy wpływ to kształtowanie okoliczności

nie wolno zapominać
niech wiersze o tym piszą wciąż

[anastazja]

im bliżej ludziom do zwierząt tym szybciej zapominają to co powinno pozostać przestrogą

Droga Hosanno, piszesz do zwierząt? - ależ nie! Zwierzęta nie są okrutne, my ludzie nie potrafimy kochać tak, jak zwierzęta.

Dziękuję Ci bardzo serdecznie, Twój komentarz jest dla mnie ważny, podobnie jak pochylenie sie nad moim wierszem.
Dziękuję.

Serdeczności

[Hosanna]

zastanawiam się nad tym co piszesz .. czy pisze do zwierząt .. coś w tym jest

czasem obserwują jak wrażliwi do wrażliwych piszą ostrzegając się wzajem
a tymczasem nie siebie powinni ostrzegać bo oni TO już wiedzą

a owi inni do których powinno to dotrzeć bo jeszcze NIE wiedzą -
tego nie czytają

funkcja ostrzegania zatem odpada
zatem dziękuję za wspólne przeżywanie dawnej historii

[anastazja]

zatem dziękuję za wspólne przeżywanie dawnej historii

To ja dziękuję Hosanno, bardzo

[Hosanna]

ale jeszcze co do zwierząt
kocham zwierzęta i od zawsze je mam koło siebie
wiem ze potrafią kochać

kiedy wracam do domu NIKT tak się nie cieszy jak pies siostry nawet siostra która mnie kocha

ale myślę że łatwo kochać człowieka z pozycji zwierzęcia
niż człowieka z pozycji człowieka

bo my jesteśmy dla naszych zwierząt trochę jak bogowie i to przyjaźni zaspokajający potrzeby dający schronienie przeżycie w świecie dla mniejszych drapieżników za trudnym
zwierzęta są trochę naszymi .. jakby malutkimi dziećmi które nigdy nie dorastają
dzieci kochają rodziców

cóż dziwnego ze kochają mnie moje koty
potrafię zaspokajać wiele ich potrzeb i dawać czułość zabawę jedzenie bezpieczeństwo

a drugi człowiek
nie mam na myśli Ludzkości w ogóle i wszelkich darów nauki techniki i medycyny i sztuki którymi mnie ona obdarza
mam na myśli konkretnego człowieka

cóż ja mu mogę dać aby mnie kochał?

może do szczęścia potrzebuje moich pieniędzy mieszkania ciała których mu nie chcę dać
nie chce go utrzymywać pieścić karmić a to co mam do ofiarowania go nie interesuje

trudniej mu mnie kochać

jestem bardziej jego konkurentem rywalem

nie jestem jego bogiem ani rodzicem

nie łatwo mnie kochać


dlatego przynajmniej uśmiecham się
jeśli to zaostrza czyjś ból istnienia to przestaję
jeśli komuś milej - staje się to wspólnym ulubionym rytuałem

[anastazja]

zwierzęta są trochę naszymi .. jakby malutkimi dziećmi które nigdy nie dorastają
dzieci kochają rodziców

o, właśnie tak Hosanno, to bezbronne istoty, jak dziecko, stary człowiek, może dlatego je kochamy.
To zabrzmi niemądrze, ale chyba wolę zwierzęta niż niektórych ludzi.

Pozdrawiam

[semiramida]

Mocne uderzenie w temat. Dobrze. Pozdrawiam z krain przedwiośnia:))) semi.

[anastazja]

Dziękuję Semi, fajnie, że jestes

[Maryla Stelmach]

zgadzam sie z Ewą.