życiowe przepaści

[Hosanna]

I.

nie weszłam nigdy
na szczyt tej góry

nie żeby przedstawienia tam wydawane
nie były warte oglądnięcia

nie żeby pewne dramaty tylko tam możliwe
nie kusiły niespotykanym smakiem

nie żebym nie marzyła poczuć jak to jest nad przepaścią

cena biletu dla mnie zbyt wysoka
nogi za słabe
odporność na niskie stężenie tlenu
rozpaczliwie mała



II.

czasem czytam wiersze stamtąd

wiersze dumnych siłaczy
którzy wierzyli że mogą tam wejść
i nie pozostać
za wciąż rosnącą cenę
z coraz bardziej zamurowanym
wyjściem

płaczę
i jestem z nich dumna
że tak długo
zachowują swoją ludzkość
ja dawno bym ją porzuciła

tam
nie umiałabym jej ocalić







ps zmieniłam tytuł aby nie sugerował TYLKO przepaści górskich bo w zamyśle to wiersz o ludzkich nałogach i tym ze niektórzy długo zachowują nich wysoki poziom ludzkości
zbieżność z wyczynowcami górskimi daj mi tylko samej do myślenia (post factum)

[anastazja]

cena biletu dla mnie zbyt wysoka
nogi za słabe
odporność na niskie stężenie tlenu
rozpaczliwie mała

Hosanno, ja też nie dałabym rady. Drugi podoba mi się jeszcze bardziej. Pięknie uczciłaś pamięć i żyjących i tych, którzy już nie wrócą.

Pozdrawiam

[Damian Sawa]

Dojrzały utwór. zmusza do refleksji. Pozdrawiam

[Hosanna]

ciekawe bo kiedy utwór zyskuje spójność
nagle pasuje do wszystkiego

zdałam sobie sprawę ze odbiorca może go interpretować jako hold dla wspinaczy wysokogórskich
bardzo na czasie bo jeden z naszych (jakkolwiek dziwnie to brzmi) właśnie zginął

Tymczasem mój zamysł to dialog z ludźmi znad przepaści życiowych takich jak
nałogi
alkohol narkotyki seksoholizm

muszę coś szybko dodać żeby jakoś zasugerować ta ścieżkę mocniej

[Ewa Włodek]

wiersz - bardzo wyraźnie sugeruje, nad jakimi to przepaściami ludzie stają - czasami. Do tych, które podałaś w komentarzu - dołożyłabym jeszcze parę, jakie widywałam w swoim nie krótkim życiu i o jakie się otarłam. I wiedziałam takich, którzy nie umieli ocalić swojej - ludzkości. Może - nie chcieli...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Maryla Stelmach]

zamyśla.

[Hosanna]

Anastazjo dzięki Tobie dostrzegłam że wiersz staje się zawężony do jednego rodzaju ekstremizmu - dlatego zmieniła tytuł na życiowe przepaści

Ewo myślę ze większość ludzie nie umie wtedy zachować ludzkości
Dlatego właśnie cenię tych którzy tak długo zachowują w tych warunkach ludzkość
To sztuka

Marylko ciesze się że się zamyśliłaś ze mną bo mnie ciarki chodzą jakie w jakich krajobrazach ludzie muszą żyć szczególnie jeśli sami je je wespół-tworzą

Poczytałam trochę nowych wierszy na portalu ale nie mam na razie siły komentować .
Pozdrawiam wszystkich

[Bożena]

nie weszłam nigdy
na szczyt tej góry

- ja podam jeszcze jeden wątek- na szczyt sukcesu na jaki wdrapali się niektórzy poeci

czasem czytam wiersze stamtąd

- wiersze tamtych- którzy osiągnęli sukces podoba mi się wiersz i jego wielowymiarowość- pozdrawiam

[Hosanna]

Dzięki Bozenkoalbo np wiersze alkoholików

np uwielbiałam wiersze Ratonia (osttanie stadium alkoholizmu i gruźlicy )
Gałczyński Grochowiak Tuwim tez chyba mieli problem

wiersze ludzi w depresjach (Sylwia S)

to też są szczyty i doliny

ekstrema