peius quam dolor

[coobus]

Kończy żywot dzień letni i długi,
wsiąka w wodę złocisty kruszec,
zamykają już okna sztalugi,
patrzę w ramy, wnikam w ich dusze.

W mgliste widma, co znikąd przychodzą,
by siąść w brzozach, pięknych i smutnych,
i dno drugie odszukać w wodzie,
przenoszone później na płótno.

Wyobraźnią znaczyć barwne plamy,
zamknąć rdzawą sepię w szkarłacie,
i ożywić uśpione omamy
pejzażami, jakich nie znacie.

Utkać wizje z pajęczych nici,
nieskażonych jeszcze kolorem.
Twórczym bólem głód serca nasycić,
mówiąc fame est peius quam dolor*


Wersja alternatywna

Kończy żywot dzień letni i długi,
wsiąka w wodę złocisty kruszec,
zamykają już okna sztalugi,
patrzę w ramy, wnikam w ich dusze.

W mgliste widma, co znikąd przychodzą,
by siąść w brzozach, pięknych i smutnych,
i dno drugie odczarować w wodzie,
by je później przenieść na płótno.

Wyobraźnią znaczyć barwne plamy,
zamknąć rdzawą sepię w szkarłacie,
i ożywić uśpione omamy
pejzażami, jakich nie znacie.

Wizję cienką jak pajęcze nici
tkać cierpliwie z pełną pokorą.
Twórczym bólem głód serca nasycić,
mówiąc fame est peius quam dolor*

---

* - fame est peius quam dolor - głód jest gorszy od bólu

[nienażarty]

wiersz z klimatem
do pożarcia - dobry

pozdrawiam świątecznie

ps.

gdy brakuje pieniędzy na michę
a opłaty zwiększają kredyty
u artystów jedzenie jest liche
zaś rozmowy już tylko o niczym

niedostatek zabija swym bólem
wizje nici pajęczych w półcieniach
by złym myślom omamom nie ulec
lata tłuste ożyły w wspomnieniach

[Leon Gutner]

Nie czytałem jeszcze coobusowego wiersza który by mi się nie podobał i nie posiadał w sobie tego co tak bardzo lubię i czego zawsze szukam w wierszach które czytam .
Wiersz powyżej dolewa tylko oliwy do ognia

Z ukłonami L.G.

[anastazja]

Utkać wizje z pajęczych nici,
nieskażonych jeszcze kolorem.
Twórczym bólem głód serca nasycić,
mówiąc fame est peius quam dolor*

Z zachwytem coobusku

[iTuiTam]

Ulubiłam sobie tę zwrotkę

...
W mgliste widma, co znikąd przychodzą,
by siąść w brzozach, pięknych i smutnych,
i dno drugie odszukać w wodzie,
przenoszone później na płótno.
...
Twórczym bólem głód serca nasycić,
mówiąc fame est peius quam dolor*

Poprowadziłeś obrazami przez różne nastroje, aż do męki/bólu tworzenia.

Okna sztalugi - bardzo plastyczna metafora.
Całość bardzo, bardzo Twoja.

serdecznie
iTuitam

[coobus]

Elu, Leo, Anastazjo, nienażarty - witam Was jak zawsze ciepło i serdecznie. Dziękuję...

[Miladora]

A ja z uwagami, Coobuś.
Chociaż wiersz mnie ujął i formą, i treścią.

Tylko, co do formy, zabrakło Ci dwóch sylab w wersach:
- i dno drugie odszukać w wodzie, - masz 9 zgłosek 4/5, a powinno być 10/4/6, tak jak w innych pierwszych i trzecich wersach kolejnych zwrotek.
- i dno drugie odszukiwać w wodzie?
Oraz:
- Utkać wizje z pajęczych nici, - tu też jest 9/4/5, a powinno być 10/4/6 - czyli należałoby dodać jedną sylabę.
Najprościej - utkać wizje z pajęczyny nici - ale to "ny/ni" nie za dobrze brzmi, więc sam kombinuj.

Aha:
- nieskażonych jeszcze kolorem.
Twórczym bólem głód serca nasycić,
mówiąc fame est peius quam dolor*
Lepsze byłoby - nieskażonych jeszcze przez kolor - chociaż to bardziej dokładny rym.


Miłego

[coobus]

Już mnie znasz, Milo, wiesz, że nie przykładam wagi do równego rytmu, lubię ten rytm rozchwiany, bo ważne jest dla mnie jak go czuję, a nie pełna rytmiczność. Coś mi przeszkadza w wierszach wygładzonych, nie uznaję tej gładkości za konieczność. Czasem zaglądam w wiersze moich mistrzów i często znajduję potwierdzenie dla swojego punktu widzenia.

Ale z szacunku dla Ciebie jako aktywnego odbiorcy moich wypocin, naniosę poprawki. Ten "kolor" celowo zrysowałem, zastąpiłem "kolorem", czasami uciekam od gładkich rymów, choć nie jestem tu konsekwentny. Tę linijkę zmienię teraz jeszcze inaczej. I wybacz, że często pozostanę wierny sobie i swojej niedoskonałej wizji wiersza.
Pozdrawiam i dziękuję za czytanie

[Miladora]

Czasem zaglądam w wiersze moich mistrzów i często znajduję potwierdzenie dla swojego punktu widzenia.

Ale równie często zależy to od formy, Coobuś.
Nie w każdej dobrze brzmi rozchwiany rytm.

naniosę poprawki.

I dobrze, że to zrobiłeś, bo teraz jest perfect.
A co do mojego ścinania, to ja tylko zwracam uwagę na pewne drobiazgi, a autor sam decyduje, czy chce coś zmienić, czy też nie.
Ale, uwierz - tu się opłaciło dopracować.