Alfabet

[Toyer]

Powiem ci szczerze jak litera literze
jesteśmy w tym samym alfabecie
kultur wiele myśli jeszcze więcej
ale co z tego jak litery tylko chodzą
od Alfy przez Betę do gamy Omeg

tworzymy razem najróżniejsze słowa
bez których nic nie miałoby znaczenia
zbieramy się tworząc złożone zdania
wzbogacając co krok nasz dorobek

tu nie ma żadnych zbędnych znaków
każda z nas jest równie ważna
żyjemy jak jeden wielki organizm
oddychamy sobą żywiąc się wzajemnie

jak byśmy się wszystkie zebrały
tańcząc po wersach jak na balu
powstałaby największa epopeja
a wieszczem stałby się alfabet

[Sede Vacante]

Bardzo przypadł mi do gustu.
Nie ma kombinowania na siłę, za to jest bardzo udane kombinowanie w kwestii ogólnego, metaforycznego obrazu wiersza.
Ludzie, jak litery alfabetu. Niby proste, ale jednak ktoś to musi tak pierwszy nazwać:)
Zdecydowanie "przygarniam". Proste prawdy mają to do siebie, że nie można ich zignorować. Mają totalną ostrość przekazu, są piękne i mądre.
I to taka prosta prawda pod postacią wiersza. Nikt nie odważy się zakpić, bo każde słowo to zwyczajnie prawda, a puenta na dodatek smakowita w osobny, niezależny sposób.

[Ewa Włodek]

no, ciekawe porównanie alfabetu do ludzkiej społeczności. Jest pomysł, jest wykonanie...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[anastazja]

Staranny wiersz, jaki pomysł, nawiązanie ludzi do cyfr, świetnie się czyta, czego chcieć wiecej

[Katrina]

Pomysł jest ciekawy.

[Toyer]

Ciesze się że się podobało