Jesienny spacer

[coobus]

Ta noc porwała mnie jak rzeka,
a w sercu coś, jak dzika fala,
co raz przybliża, raz oddala,
co raz coś goni, raz ucieka.

Mgła rozchyliła swą zasłonę,
wchłonęła mnie w swój koniec świata.
Lubię spacery w świetle latarń
poprzez ulice dżdżem zamglone.

Stygnącym słońcem gasły klony
liść bursztynowy się dopalał,
a myśli moje coraz dalej,
gdzie wrzos purpurą wykwiecony.
Puściłem oko czarnym ptakom,
co przeleciały nad mą głową,
potem rozmowę sam ze sobą
przeprowadziłem,
dziwną taką...

Mogłem się skarżyć, nie skarżyłem,
lub splunąć krzykiem, nie krzyczałem,
mogłem się rozmyć w mroku cały,
być wreszcie wolnym,
a nie byłem.
Mogłem zachłysnąć się tą nocą,
co mą kryjówką i schronieniem,
wyszeptać cicho swe wzruszenie.
Nie wyszeptałem,
bo i po co.

A wzrok mój gwiezdne czytał znaki,
a moje myśli zakręcone,
a usta suche chwilą słoną...
Dziwny ten spacer,
jakiś taki.

I szedłem sobie tak przez jesień,
bez słów, bez żalów wyszeptanych.
Głos serca
niedopowiedziany
najwięcej treści w sobie niesie.

[Malwina]

Mądre i poetyckie.Samotne spacery sprzyjają refleksjom i można się napatrzeć do woli.Nic nie rozprasza.Czekam z niecierpliwością na każdy Twój wiersz.Pozdrawiam wiosennie:)

[Gipsy]

No cudnie piszesz - co tu dużo gadać!
Aż troszkę zawiszczę:)
Pięknie, klimatycznie, refleksyjnie...
Nic dodać, nic ująć.
Pozdrowionka

[Leon Gutner]

Cóż - są takie wiersze które mówią same za siebie .
Po tylu uwagach i pochwałach powyżej trudno dodać już coś od siebie .
Wiesz już doskonale jak twoja poetyka styl i nastroje działają na Leona .
Zakochujesz mnie w kazdym swoim wierszu Coob .
Jakby był moim własnym .

I wiersz i spacer .

Z podziwem L.G.

[Ewa Włodek]

Mogłem się skarżyć, nie skarżyłem,
lub splunąć krzykiem, nie krzyczałem,
mogłem się rozmyć w mroku cały,
być wreszcie wolnym,
a nie byłem.
Mogłem zachłysnąć się tą nocą,
co mą kryjówką i schronieniem,
wyszeptać cicho swe wzruszenie.
Nie wyszeptałem,
bo i po co.

to, Coob, szczególnie...Taki spokój, i świadomość tego, że czego byśmy nie zrobili - nic nie zmienimy z tego, co było, minęło...Ech, te spacery wgłąb siebie w jesieni życia...Chyba coraz cześciej na nie chadzamy...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[Nicol]

cudny do recytacji ...daje tyyyyle możliwości wyrażenia emocji...
no i ten klimat zaraźliwy...
cuuuudnie zaraźliwy
że nie wspomnę o obrazach najwyzszego warsztatu

[coobus]

Dziwny ten spacer,
jakiś taki.

o tak, dziwny...
Pozdrawiam wszystkich, których spotkałem na tym spacerze. Uśmiechem odpłacam, za miłe słowa

[Bożena]

piękny spacer i piękny wiersz- prawdziwa poezja- nic dodać nic ująć- wszystko współgra- nic nie wybieram bo cały piękny

[anastazja]

I szedłem sobie tak przez jesień,
bez słów, bez żalów wyszeptanych.
Głos serca
niedopowiedziany
najwięcej treści w sobie niesie.

jak Ty to robisz coobus, jakbym szła obok i słyszała co mówią Twoje myśli - niesamowite

[P.A.R.]

Mgła rozchyliła swą zasłonę,

mgła rozchyliła dni zasłonkę

Mogłem się skarżyć, nie skarżyłem,
lub splunąć krzykiem, nie krzyczałem,
mogłem się rozmyć w mroku cały,
być wreszcie wolnym,
a nie byłem.

utrudniasz przekaz
sobie, czy nam
poezja, to poezja
takie proste...