nigdy nie będziesz krzyśkiem g. maleńki

[em_]

nigdy
bo jesteś niepodobny
do niczego
po czym jak na najdłuższe drabiny wchodziłam
by wrzucać skargi
pod czujne ucho bogu
bo w boga trzeba wierzyć
trzeba i
nigdy nim nie będziesz

wiem to z nieziszczonych rozmów o wyciu
wilka rozgniewanego we mnie
o obskurnej szarości do której tańczą pijani głusi
i na nic nie cierpią

w końcu o tym że nie ma żadnej religii
tylko potrzeba żeby była

potrzeba
a to wystarczy
by uwierzyć ci na słowo

[Hosanna]

Myśli zawsze przypominają morze ...falują w górę i w dół odbijają się w dialogu od siebie prowadza gdzieś indziej (emocje mogą zdecydować gdzie). Dlatego gdy jest potrzeba serce skłania się do wiary. A jak zawsze twierdze za niepamiętanym Autorem - potrzeba wiary dowodzi jej braku.
Piękny wiersz i choć musiałam go przeczytać wiele razy nie żałuję

[Ewa Włodek]

najpierw jest potrzeba wiary, później - wiara, a następnie ci, którym chcemy wierzyć i wierzymy. Nawet, jeśli mamy świadomość, że to nie ci, którym powinniśmy wierzyć. Tak jakoś mi się sens wyświetlił...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Sede Vacante]

Rewelacyjne metafory. Nieprzeciętne.
Wyobraźnia działa! Nie da się zacytować jednej, bo każdy wers jest pewnego rodzaju metaforycznym obrazem, ściśle łączącym się z kolejnym. To bardzo zwięzły wiersz, nieprzegadany, oszczędny, a zarazem "sprytny", bo w tej treści wszystko - mam wrażenie - ma swoje miejsce i cel. Zero przypadków.
Świetne operowanie słowem, antybanał do kwadratu.

[anastazja]

Świetny wiersz em_ nie da sie ukryć zachwytu

w końcu o tym że nie ma żadnej religii
tylko potrzeba żeby była

potrzeba
a to wystarczy
by uwierzyć ci na słowo

te wersy bardzo wymowne i mądre.

[Hosanna]

Przeczytałam go jeszcze raz i okazało się ze nie dość zwróciłam uwagę na tytuł
To tak istotna wskazówka że teraz wiersz rozumiem i czuję
zdecydowanie głębiej i łatwiej

Po prostu na chwilę weszłam w gniewną kobietę
która karze świat

nie wiem czy Krzysiu umarł /odszedł i go nie ma czego ona nie moze prze-żałować
czy po prostu JEST jako nieustający odnośnik i wzorzec z Sèvres
ale ta kobieta ogólnie się nei godzi
będzie karać karać karać
póki jej sił starczy i z poczuciem ze to i tak za mało
nie ma zadośćuczynienia jej rozczarowaniu i gniewowi