po czasie

[Damian Sawa]

podobno Bóg potrafi kruszyć skały, tak jakby komuś
było to potrzebne, nam do szczęścia wystarczy ciepło
albo to że będę żyć,

dwa lata, pytasz czy to wystarczającą,
do bycia jednym z tych, co nie mają
nic do powiedzenia,

kiedyś będzie za późno,
w dalekich krajach ludzie wiedzą
tak naprawdę nic nie istnieje.

[Gloinnen]

Moim zdaniem zapis wymaga jeszcze dopracowania:

podobno Bóg potrafi kruszyć skały, tak jakby komuś
było to potrzebne, nam do szczęścia wystarczy ciepło
albo to że będę żyć,

dwa lata,

Początek obiecujący. Ciekawie zestawiasz kaznodziejską wizję Boga z realiami życia, z ludzkim spojrzeniem na sprawy, projekty i zamysły boskie, których nie rozumiemy i które wydają się oderwane od ziemskiej egzystencji, od codzienności. Człowiek potrzebuje rzeczy małych, ale zarazem skrojonych na jego miarę. Dysproporcja między ludzkimi nadziejami i ludzką wizją szczęścia, a Bożym planem jawi się tutaj ogromna. To trochę jak z modlitwą - Bóg to universum, człowiek - mały punkt, który tego universum nie ogarnia, ani też nawet specjalnie nie potrzebuje. Makrokosmos w zderzeniu z mikrokosmosem wypada - przynajmniej w Twoim wierszu - karykaturalnie, bo punkt ciężkości przesuwasz w kierunku człowieka i jego ograniczonego postrzegania, skoncentrowanego na tu i teraz.

było to potrzebne, nam do szczęścia wystarczy ciepło
albo to że będę żyć,

dwa lata, pytasz czy to wystarczającą,

Trzykrotnie użyte "to" - drażni przy czytaniu, przemyślałabym, jak sobie poradzić z owym powtórzeniem.

"wystarczajacą" ---> według mnie powinno być "wystarczająco" (literówka?)

Końcówka przygnębia nihilizmem. Czy to konkluzja tego rozdźwięku między abstrakcyjnym Bogiem a konkretem ludzkiej egzystencji? Niezrozumienie przecież nie oznacza, że czegoś nie ma. Wypieranie ze świadomości? Trudno przyjąć do wiadomości coś, co w żaden sposób nie przystaje do osobistych doświadczeń, kłóci się z nimi, a tak często jest z ideą Boga. Zwłaszcza, gdy próbujemy główkować "po naszemu". Nam wystarcza niewiele, a z perspektywy Boga to "niewiele" nie ma znaczenia. Dla człowieka - ma. Inna hierarchia, inne priorytety.

Lepiej więc założyć profilaktycznie, że żyjemy w pustce. Bezpieczniej, prościej.

Pozdrawiam,


Glo.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Potrafi, ale czy chce niszczyć? Oczywiście, że nie .

[anastazja]

znam Damian, oprócz 'o' całość na plus.

Pozdrawiam