okruchy

[anastazja]

na samą myśl o tamtym przednówku
odczuwam w brzuchu ssanie
tak chciało się owoców

z Rychem kradliśmy co popadło
agrest włochaty niczym zarost i śliwki
pachnące wagarami

pod obcym niebem sad kusił pocałunkiem
wstydliwie spod przymkniętych powiek
widziałam zarys oczami owada

uwięził mnie w siatkówce
wyswatały kwaśne jabłka

[Miladora]

Ładny okruch, Anastazjo.
Przypomniał mi własne wagary i chodzenie "na szaber", jak mówiliśmy, na działki sąsiadów...

Mam tylko małe pytanie:
- agrest włochaty jak zarost i owoce
pachnące wagarami - czy nie lepiej dać "włochaty niczym zarost"? No i skoro wymieniasz agrest, a potem owoce, to lepiej podać nazwę jakichś, bo agrest to też owoce. Może:
- agrest włochaty niczym zarost i truskawki/czereśnie/czy tp.
pachnące wagarami
Moim zdaniem dodałoby to smaku.

Dobrego

[MalgorzataMB]

Witaj Anastazjo, ten wiersz koniecznie trzeba przeczytać na głos. Swobodnie zaczynasz jak zwierzenia i zachowane wspomnienia. Podoba mi się, że wplatasz w wiersz imię co daje dowód autentyczności pewnych wydarzeń.

z Rychem kradliśmy co popadło
agrest włochaty jak zarost i owoce
pachnące wagarami

Ten agrest włochaty jak zarost hmm ile w nim atrakcyjności Pozdrawiam

[anastazja]

Przypomniał mi własne wagary i chodzenie "na szaber", jak mówiliśmy, na działki sąsiadów...

Witaj Miladora - to były czasy. Dziękuję za podpowiedź wersu z agrestem i owocami.

Pozdrawiam cieplutko

Dodano -- 26 lis 2011, 15:13 --

Witaj Małgorzato MB - miło Cię gościć u siebie. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam

[Gloinnen]

Znam ten wiersz, pamiętam. Bardzo go lubię. Widzę, że poprawiłaś go - z niewątpliwą korzyścią dla utworu. W ogóle - chętnie czytam wiersze - reminiscencje, takie teksty wspominkowe, pokazujące obrazy ze świata, którego już dziś nie ma. Czy teraz dla dzieciaków wyprawa do sadu sąsiada na kradzione jabłka - to jakaś radocha? Gdzie teraz rodzą się pierwsze szczenięce uczucia? Znam rzeczywistość wielkomiejskich blokowisk, palone ukradkiem szlugi, trzepak przy śmietniku, inne zabawy, pozbawione tej delikatności, która przemawia z Twojego wiersza... ech... całkiem inny świat...

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

Ja też miastowy, ale na szaber się chodziło, do dziś pamiętam smak czereśni z adrenaliną - pilnowali - ale chyba o to chodziło. Nostalgia człowieka ogarnia...

[Abi]

Nastuś,
niech posłuży jako komentarz...

http://www.osme-pietro.pl/post8189.html#p8189

zióbki
:-) A.

[Elunia]

smaczny wiersz - cały - nawet ten Rychu smakuje
- czy on też jest na szaber

[SamoZuo]

Ciekawie napisane, bardzo obrazowo

Pozdrawiam

[Boogie]

Super zakazane owoce, serdeczności