Kwaśny deszczyk przywalił o rynnę,
w mikrofali "dochodzi" obiadek,
uśmiechnięte fotosy rodzinne,
przywołują zaprzeszłe biesiady.
Gniazdo puste, wiatr dmie wprost do duszy,
zimno jakoś i dręczą bojaźnie,
nie udaje się żalu zagłuszyć,
choćby tyle, by było znów raźniej.
Budzę słońca, księżyce, planety,
by wraz z blaskiem nadeszła ta chwila,
lecz jak co dzień, niezmiennie (niestety),
łykam łzy, jak po śmierci motyla.
RC June 2012
Łykam łzy
Moderatorzy: eka, Leon Gutner
-
Leon Gutner
- Moderator
- Posty: 5791
- Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Re: Łykam łzy
Nie wszystko w tym wierszu rozumiem ale na pewno rozumiem świetny nastrój.Z uszanowaniem L.G.
-
Ewa Włodek
- Posty: 5107
- Rejestracja: 03 lis 2011, 15:59
Re: Łykam łzy
ano, przychodzi czasem na człowieka chwila, że samotność i świadomość minionego przy niepewności przyszłego - niesie smutek i zamyślenie...
Nastrojowo jest...
uśmiechy posyłam...
Ewa
Nastrojowo jest...
uśmiechy posyłam...
Ewa
-
Nicol
- Posty: 985
- Rejestracja: 13 sty 2012, 9:24
Re: Łykam łzy
no tak ... 
śmierć motyla zawsze wyciśnie jakąś nieoczekiwaną łzę ... 
śmierć motyla zawsze wyciśnie jakąś nieoczekiwaną łzę ... Szczęście zdobywa się pod warunkiem, że się go nie pragnie zdobyć.
-
coobus
- Posty: 3982
- Rejestracja: 14 kwie 2012, 21:21
Re: Łykam łzy
Obiadek z mikrofali a we wspomnieniach utrwalone zapachy i smaki rodzinnych biesiad. Te łzy chyba uzasadnione. Wiersz ładny
” Intuicyjny umysł jest świętym darem, a racjonalny umysł - jego wiernym sługą." - Albert Einstein