Mat

[Gloinnen]

Po cóż świecą Plejady i łzy w twoim oku,
Gdy je ogarnia czarna przemijania rzeka?
/J. Iwaszkiewicz



Czas zmarnowany na podpałkę;
link już nie działa do uniesień.

Czuję, że teraz właśnie płaczesz,
pytając z lękiem:
- Jesteś?

- Jestem.

Jesień kantatę nuci miastu,
świat rozaniela późnym słońcem.
Bierki na stole, a król w szachu.
Scena jest pusta.

Wybacz.
Proszę.

Nie zdążyliśmy do tych brzegów,
zmurszały łodzie, pękły wiosła.
Żale przynosił każdy wieczór,
pytania ćmiły wciąż na łączach.

Zamiast odlotów - twarde chwile,
a zamiast wspomnień - święty spokój.

Wiesz, że musiałam. Takie życie.
Wiem, że nie umiesz...

...bez odbioru.

Najdelikatniej i najczulej
dłoń prowadziła zimne ostrze,
bez szarpaniny,
gniewnych wzruszeń.

Daj rękę.
Wszystko będzie dobrze.

Choć trudno dzisiaj jest uwierzyć
w przyszłość przyjazną i pogodną,
podziękujemy sobie kiedyś
za to, co zdarzyć się nie mogło.



____________________
Glo.

[niepozorny]

Choć trudno dzisiaj jest uwierzyć
w przyszłość przyjazną i pogodną,
podziękujemy sobie kiedyś
za to, co zdarzyć się nie mogło.

Ostatnia zwrotka po prostu wzrusza.

[Leon Gutner]

Glo ciągle w jednym temacie który zresztą układa się autorce doskonale .
Nic nie poradzę - świetnie się to Leonowi czyta .

Z uszanowaniem L.G.

[anastazja]

Boleściwy Glo.

[lczerwosz]

link już nie działa do uniesień

Jakież to skrótowe i aż gęste.

[skaranie boskie]

Drugi wers jest absolutnie nie do przyjęcia.
Inwersja zbyt daleko posunięta. Zmienia sens zdania.
Zresztą w tym wierszu inwersji jest sporo, ale żadna nie dolega tak, jak wyżej wspomniana. W końcu mowa wiązana ma swoje prawa. Przeczytałem wiersz na głos i przyznaję, że jest jakby stworzony do recytacji, płynie.
A i treść niebanalna, choć u Ciebie częsta. Mieszanka dwóch światów, tego z sieci i rzeczywistego. Ot, świat według Gloinnen...