*** (Czy uda nam się)

[Gloinnen]

Czy uda nam się wyznać, co trzeba,
mając za świadka starą latarnię
czy się pojawią w słonych zamgleniach
najprostsze słowa. Żal, odpływ, piasek.

Jak ta dziewczyna, która na klifie
podług legendy - co noc paliła
wielkie ognisko, nawet gdy wicher
resztki jej wiary w bezdeń porywał,

tak ja dziś pragnę wątły znak posłać,
pokorny rozbłysk, na pełne morze.
Niech z ultramaryn czułość przywoła,
znajdzie odwagę i wszystko powie.

Wtedy łagodnie, nad falochronem,
złączymy wreszcie przyjazne dłonie.


Rozewie, lipiec 2013
____________________
Glo.

[Nalka31]

Czy uda nam się wyznać, co trzeba

Czy nam się uda... w tym szyku jakoś lepiej mi brzmi.

Żal, odpływ, piasek.

Piasek zamieniłabym na kamień, aż się prosi o to w moim czytaniu. Poza tym klify zwykle są ostre, niejednokrotnie kamieniste, więc logiczniej mi to wygląda. Ale to moje czytanie.

Poza tym tak mnie kołysz i usypiaj. Morskie klimaty, to coś co misie lubią.

NAJLEPSZEGO W NOWYM ROKU

[EdwardSkwarcan]

tak ja dziś pragnę wątły znak posłać,
pokorny rozbłysk, na pełne morze.
Niech z ultramaryn czułość przywoła,
znajdzie odwagę i wszystko powie.

Dla mnie piękny
Wszystkiego co najlepsze w Nowym Roku

[Leon Gutner]

Czy uda nam się wyznać, co trzeba,
mając za świadka starą latarnię
czy się pojawią w słonych zamgleniach
najprostsze słowa. Żal, odpływ, piasek.

Myślę że zawsze udaje ci się w wierszach wyznawać co trzeba .
Dlatego czytam cię Glo zawsze i poczytuję to sobie za przyjemny obowiązek .

Piękny wiersz .

Dobrze rozpoczyna mój czytelniczy rok z twoją poetyką .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

poczytałam Cię, Glo, zadumała się. Czasem człowiek się naczeka, oj, naczeka. A Ty to subtelnie opowiedziałaś...

najlepszego w Nowym, z uśmiechem...
Ewa

[szarobury]

Rymy, jak zwykle u Glo, delikatne, prawie na granicy. Bardzo podoba mi się druga zwrotka. A puenta niepotrzebna, w moim odczuciu, tak jakby Autor był osobą, która musi mieć zawsze ostatnie zdanie ( takie luźne skojarzenie, zawsze staram się sobie wyobrazić tego, kogo słowa czytam)

pozdrawiam

[lczerwosz]

Wtedy łagodnie, nad falochronem,
złączymy wreszcie przyjazne dłonie.

No tu, choć trochę coś pozytywnego na Nowy Rok. Może nawet bardzo pozytywnego, jeśli ognisko się szybko nie wypali. Materiał lekko zleżały, z lipca, a drewno próchnieje, gliwieje. Słona woda go toczy. Czy łzy.

czy się pojawią w słonych zamgleniach najprostsze słowa. Żal, odpływ, piasek.

A to jakby inaczej brzmi, chyba zaprzecza poincie. Albo to rozliczenie czegoś, co było trzeba rozliczyć. Piasek to rozsypanie, destrukcja. Odpływ uczuć. Żal, że nie ma.
Czy jednak słowa z pointy to nadzieja, przypuszczenie, że żal, odpływa, piasek, po tym rozliczeniu stają się nieważne już. I można podać dłonie.

tak ja dziś pragnę wątły znak posłać,
pokorny rozbłysk,...
...czułość...
znajdzie odwagę i wszystko powie.

Te słowa wskazują, moim zdaniem, na znak miłości, wierności, przywiązania. Explicite powiedziane jest: pokora i czułość. Odwaga jest ważna przy próbie powiedzenia wszystkiego.

Czy uda nam się wyznać, co trzeba,
mając za świadka starą latarnię

Chyba jednak sprzeczność pozostaje. Wyznanie tego czegoś, co jest dość trudne dla obojga PL-ostwa ("Czy uda nam się"), przy świadku do tego (martwym wszakże - latarnia i to stara), wskazywałoby, że chodzi o uczucie - miłość, przyjaźń. A wtedy nie mówi się "Żal, odpływ, piasek" a wręcz odwrotnie, np: radość, przypływ, beton.

pozdr
Leszek

[anastazja]

Wtedy łagodnie, nad falochronem,
złączymy wreszcie przyjazne dłonie.

wszystko się może zdarzyć - pozdrawiam Nowo-rocznie

[ono]

zaczarowałaś mnie bezdeniem - oj jak cudownie spotkać słowo perełkę, słowo, które dla wielu nie istnieje, a jednak..JEST!


kamil