kwiaty dla ciebie

Moderatorzy: Gloinnen, eka

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
marta zoja
Posty: 1039
Rejestracja: 22 mar 2013, 18:11

kwiaty dla ciebie

#1 Post autor: marta zoja » 14 sty 2014, 10:13

czytane akacje kwitną
dodają smaków życiu
jak wiersze przychodzą
i rażą przenikaniem losu

ty i ja na samotności
wtajemniczeni w odkrywanie
wciąż nowych konstrukcji
i montaży wpisujących się
nieuchronnością życia dla śmierci

tylko łatwiej patrzeć w oczy
gdy uśmiechy przebijasz w obrazy
zapisanych stron książek nami
na granicy czasu letą

na niejednej górze ponaglania
o jeszcze więcej i więcej
tych pomruków w sobie słowami
obecności już nieobecnością
o sensie istnienia w wieczności
Nagle przyszło mi do głowy, że nie mam apetytu, bo brak we mnie literackiego realizmu.
Wydało mi się, że sam stałem się częścią jakiejś żle napisanej powieści.
Kroniki ptaka nakręcacza- Haruki Murakami

ono

Re: kwiaty dla ciebie

#2 Post autor: ono » 14 sty 2014, 12:30

pieszczone wzrokiem akacje
dodają smaków życiu
jak wiersze przychodzą
i rażą przenikaniem losu

ty i ja samotni
dyskretni w odkrywaniu
wciąż nowych konstrukcji
i montaży wpisujących się
nieuchronnością życia dla śmierci

teraz łatwiej patrzeć w oczy
gdy uśmiechy przekuwasz w obrazy
zapisanych stron książek o nas
na granicy czasu letą

na niejednej górze ponaglania
o jeszcze więcej i więcej
mrowie pomruków nękających
obecność z nieobecnością
grzmiących o sensie trwaniaw wieczności


Marto

przeanalizowałem twój wiersz i wydaje mi się, że lepiej by było tak jak na górze - zaakceptujesz, poprawisz jeszcze - będzie twoje :sorry:


kamil

marta zoja
Posty: 1039
Rejestracja: 22 mar 2013, 18:11

Re: kwiaty dla ciebie

#3 Post autor: marta zoja » 14 sty 2014, 15:04

Kamilu "akacje kwitną" to tytuł książki Debory Vogel, opowiadają o tym co niżej
[quote="kamil rousseau"]pieszczone wzrokiem akacje
dodają smaków życiu
jak wiersze przychodzą
i rażą przenikaniem losu

ty i ja samotni - podoba mi się określenie na samotności
dyskretni w odkrywaniu- każdy z nas nosi jakieś tajemnice i na ile druga osoba pozwala, możemy je odkrywać
wciąż nowych konstrukcji
i montaży wpisujących się
nieuchronnością życia dla śmierci

teraz łatwiej patrzeć w oczy
gdy uśmiechy przekuwasz w obrazy
zapisanych stron książek o nas- mówię o tym, że gdy razem czytamy z kimś książkę, to one są nami zapisane, odczuciami i komentarzami w swoistym zatrzymaniu czasu
na granicy czasu letą

na niejednej górze ponaglania
o jeszcze więcej i więcej
mrowie pomruków nękających- mówię tu o swoistym akcie między kobietą i mężczyzną w spełnieniu, bez słów ale z wieloma innymi doznaniami
obecność z nieobecnością
grzmiących o sensie trwaniaw wieczności


Kamilu, podobały się i uwzględniłam Twoje poprawki w poprzednim wierszu :rosa: W tym na razie się zastanawiam, może moje komentarze, pomogą Tobie jeszcze raz, zrozumieć mój pierwotny zapis. Pozdrawiam MZ
Nagle przyszło mi do głowy, że nie mam apetytu, bo brak we mnie literackiego realizmu.
Wydało mi się, że sam stałem się częścią jakiejś żle napisanej powieści.
Kroniki ptaka nakręcacza- Haruki Murakami

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”