Odwyk

[Fałszerz komunikatów]

tryskałam szczęściem
gdy jeden z panów otwierał przede mną drzwi

mówili że opowiem o wszystkim znawcy

jedna z kropli zastygła w kałuży krwi
gdy miała odbić się od dna

popchnięta do czynów ostatecznych
znieruchomiałam razem z nią

teraz oczyszczają się z zarzutów
byle koszule cieszyły oko
bielą

[coobus]

Jest coś w tym wierszu. Uruchamiam wyobraźnię, przypominam sobie to, co wiem o odwyku. Układanka pasuje. Brak tylko wiedzy praktycznej. I dobrze. Trafiasz tym wierszem. Pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

Odwyk od szczęścia, parszywa sprawa. Nie chciałbym tego doświadczyć
Dzięki za komentarz

[EurydykaI]

Myślę, że nikt by nie chciał doświadczyć odwyku od szczęścia... Wiersz owszem, ciekawie napisany. Pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

Masz rację Dzięki za miły komentarz