Przemytnicy światła (1)

[Gloinnen]

Przemytnicy światła (1)

1.
Słowotok. W obie strony,
z przewagą kobiecości.

Bez sensu, choć palce wciąż wystukują
kozacki rytm.

2.
Zimny wieczór,
po kropelce
do ust.
Proszę o więcej
g o r y c z y.

I cóż z tego, że
incognito?

3.
Gorączka, zbyt ciasne
lokum. Uciekam
litera po literze.

Krótko
trzymasz.



____________________
Glo.

[Alek Osiński]

Dobry tytuł.

Słowotok. W obie strony,

To naturalne wrażenie w wielu przypadkach, ale czy alternatywą
może być milczący świadek?

Bez sensu, choć palce wciąż wystukują
kozacki rytm.

hmm...tego akurat nie do końca rozumiem,
czy chodzi o nawiązanie do dzikich pól?

dalej subiektywizm, ale przekonujący i namacalny,
ucieczka zrozumiała, na ile ktoś trzyma
albo sami chcemy trzymać się rozwoju wypadków...
a może własnego scenariusza?


Pozdrawiam

[eka]

Tajemnica, a widzę, że wiersz pierwszym z cyklu.
Może w kolejnych bardziej się sens rozjaśni, bo teraz zaledwie gorycz relacji opartej raczej tylko na słowach rozmówców.

Gorączka, zbyt ciasne
lokum. Uciekam
litera po literze.

Krótko
trzymasz.

Kozacki rytm, ale pewność siebie łamana odpowiedziami, bo to wymagający rozmówca, zatem ucieczka.
A w centrum zapewne prawda - którą przemycają jak światło.
Oszczędnie, a mocno napisane.

[anastazja]

Gorączka, zbyt ciasne
lokum.

- peelka dusi się we własnym ciele

Uciekam
litera po literze.

- ucieka w wiersz

ktoś mocno daje o sobie znać, mimo, że jest incognito. Taką sobie stworzyłam interpretację Glo. czy coś z tego jest w wierszu? - nie wiem. Pozdrawiam.