Kordiały

[Marcin Sztelak]

Mogłabyś być królową Margot, z kolanem
obolałym od zimnych pocałunków.

Nie częstuję pani kawą, skoro miasto
blednie na wyciągnięcie ręki,
w zmęczonych oczach żadnych namiętności.
Tylko powieki lekko drżą

od wszystkich kłamstw, nawet tych
zapisanych na serwetce.
Albo lustrze, z którego wciąż spływają
pożegnania.

Nie, nie brakuje mi twoich ust – sypiam dobrze,
na poduszce wypchanej numerami telefonów.
Nigdy nie dzwonią, nawet w środku nocy,
tym bardziej nad ranem.

Zresztą i tak bym nie odebrał, proszę pani.

[Alek Osiński]

Mogłabyś być królową Margot, z kolanem
obolałym od zimnych pocałunków.

Nie, nie brakuje mi twoich ust – sypiam dobrze,
na poduszce wypchanej numerami telefonów.
Nigdy nie dzwonią, nawet w środku nocy,

Zresztą i tak bym nie odebrał, proszę pani.

jak dla mnie - esencja...

[eka]

Nie, nie brakuje mi twoich ust – sypiam dobrze,
na poduszce wypchanej numerami telefonów.
Nigdy nie dzwonią, nawet w środku nocy,
tym bardziej nad ranem.

Zresztą i tak bym nie odebrał, proszę pani.

------------------------------
Świetne. Jak i cały wiersz.