Gdybym...

[coobus]

W Twoim stylu , Ana. Znowu trafiasz do mnie kilkoma zaledwie słowami. I teraz ja, za Twoją sprawą, zadam sobie to pytanie: gdybym nie pisał wierszy... pytanie i trudne i łatwe zarazem, na pewno inspirujące.
Do rychłego miłego...

[Tjereszkowa]

Ciekawe obrazowanie - na pierwszy rzut proste i jednoznaczne, jednak po głębszym wejrzeniu - dostrzega się więcej (jak rysy na kamieniu). Bardzo podoba mi się przerzutnia w pierwszej strofie

byłabym jak kamień
pod stopami
rany tworzą historię

byłabym jak kamień pod stopami / pod stopami rany tworzą historię

-świetne. Kamienie pod stopami - mogą to być różne, kształtujące nas wydarzenia. Złe i dobre. Te kamienie tworzą nasze ja, determinują losy. Czasem też jesteśmy takimi kamieniami dla innych (oby nikt przez nas się nie potknął). A poezja - to spojrzenie z góry. Uchwycenie, stanu, chwili... Niech historie płyną dalej - i te dobre i złe.
To bardzo ładny wiersz.

[alchemik]

Coobi, gdybyś nie pisał, to pewnie już dawno zniechęciłbyś się do świata i uświerknął gdzieś w akceptowanej na niby samotności. Przyjmując czas jako dopust boży, lub jakiś tam.

I masz rację, wiersz Any jest prosty, ale w tej prostocie jest pytanie, które odwraca wszystko na nice.

A co ja mam robić z moim zrozumieniem? Przekierować?
Gehenna ludzi inteligentnych i otwartych na emocje.

[anastazja]

Ponieważ muszę oszczędzać wzrok, dlatego bardzo dziękuję każdemu z osobna. Każdy komentarz jest dla mnie nagrodą i pokorą. Pozdrawiam z serca wszystkich.