Jako ostatni przedstawiciel gatunku

[Marcin Sztelak]

Wygrywam
hymny na blaszanym bębenku.
I sam już nie wiem
kiedy stałem się dzieckiem.

Już nie sięgam głową ponad,
przykładowo stół.
Na którym leży menu,
w nim kawa z włosem.

Być może anielskim, bez różnicy,
identycznie drapie w gardle.
Nie bardzo można odkaszlnąć.

W obliczu spraw tak ostatecznych
jak powtórne dorastanie.

[Alek Osiński]

No tak, każdy jest w swoim gatunku
swoistym endemitem, a jednak dorastanie
jak rośliny pionierskie - mchy i porosty, najprostsze w formie
nie różnią się od siebie wiele, w imię przeżycia
w trudnych warunkach. Dobre:)

[tetu]

Wygrywam
hymny na blaszanym bębenku.
I sam już nie wiem
kiedy stałem się dzieckiem.

Świetne!

Jakże wymowna pointa, to powtórne dorastanie.
Bardzo mi się podoba Marcin

[biegnąca po fali]

Świetny. Do tego mnie przyzwyczaiłeś, Marcinie, i trudno
spodziewać się skuchy.

Pozdrawiam.