Czujne kapcie

[point of view]

tykane nocą
pod powiekami
zwalniają świtania

zawinięty w papierki po cukierkach
głód zerwał bose stopy z łóżka
po ciemku buszuje
w labiryncie pustej lodówki

bezsenny kontorsjonista codziennie próbował
namówić mnie na poranną gimnastykę
wypchnął chyba z gardła
trudno zorientować w tej gmatwaninie ciała
kilka niezrozumiałych słów
poturlały się w kąt pod łóżko
nie schylam się w czerń
moje świetliki zdechły jesienią

wysłałem na poszukiwania
kapcie
tylko one widzą
w ciemnościach

t.ś.

[Henryk VIII]

Podoba mi się - ale bez pierwszej zwrotki, którą, uważam, warto skasować - dla dobra całości ( choć wszak inni odbiorcy mogą stanąć w obronie).
Piszesz:" nie schylam się w czerń
moje świetliki zdechły jesienią" - super, ten fragment uważam za najoryginalniejszy.
Ogólnie bardzo na tak ( ale, jak mówię, ja czytam Twój tekst bez pierwszej zwrotki).

H8