Pan X odchodzi

[tea]

Pan X odchodzi
Jakby nie żyło się
życie

Dzieciństwo młodość
wiek dojrzały
starość
można ująć w słowa
urodził się i umarł

Czasem tylko
niewygodna zaduma
świat trwał trwa i będzie trwać
bez znaczenia
czy pan X był
czy już go nie ma

Co można jeszcze dodać
Kilka razy cierpiał
ból zębów
pierwsza miłość
nietrzymanie moczu

Wczoraj grabił ogródek
Dzisiaj zniknął z oczu

Zegarek rozsypią wnuki
w poszukiwaniu
straconego czasu
chcąc posiąść tajemnicę
narodzin i śmierci

Żegnaj stara jesionko
w ostatniej podróży

Wytarty portfel
kupon na osiem milionów

Krewni przejrzą papiery
nie zostawił długów

Szczęka kłapie w szufladzie
nie odda nikomu
fotografii
co leży w ukryciu tak długo

ZUS połknie akt zgonu

[Sede Vacante]

Świetny wiersz, jak poprzednie uderza w serducho bezpośrednio.
Interpretować nie trzeba, bo przekaz oczywisty jak dla mnie, wiersz nie przekombinowany, ładnie napisany, bardzo ciekawie. (lubię taki styl)
Twoje wiersze mają coś takiego, że nie można się z nimi nie zgodzić. No i ten smutek, który z nich wyziera, choć nie atakujący. Niby piszesz "Ot, stało się, trudno", a z drugiej strony jakoś podświadomie czuje się ten żal.

Bardzo dobry, dla mnie wszystko w nim jest tak jak ma być (oprócz historii, ale tak już jest na świecie)

[Gloinnen]

Ta końcówka zabrzmiała bardzo realistycznie... Zupełnie jak chichot rzeczywistości wobec spraw tak bardzo nieuchwytnych, którym chciałoby się nadać zupełnie inny, głębszy wymiar.

w poszukiwaniu
straconego czasu

Jako ewidentne nawiązanie literackie proponowałabym dać ten fragment w kursywę.

Poza tym - podoba mi się. Myślę, że przemawia do każdego, prostota stanowi jego atut, zręcznie posługujesz się szczegółem. Przemijanie, kruchość ludzkiego życia dostrzegamy na ogół wtedy, gdy ktoś odejdzie i zostawia po sobie ślady w naszej codzienności, które tak ciężko zatrzeć.

e_14scie napisała kiedyś w jednym ze swoich wierszy - "najtrudniej pozmywać naczynia po zmarłym". Cytuję z pamięci, więc może niedokładnie, za co ewentualnie przepraszam z góry Autorkę. Myślę, że ta myśl dobrze koresponduje z Twoim wierszem, więc ją dlatego tutaj przywołuję.

Pozdrawiam,


Glo.

[Jagoda]

.

[Gloinnen]

Nie chcę na siłę bronić wiersza, ale z drugiej strony - akurat te wyrażenia dobrze się wpisują w to, co napisałaś na samym początku komentarza.
Zwyczajne, schematyczne, banalne, nieciekawe życie, takaż śmierć - więc wszystkie towarzyszące temu rekwizyty również...

Glo.

[Jagoda]

.

[Leszek Sobeczko]

przekaz jak najbardziej, wprawdzie trochę groteskowo brzmi cząstka o szczęce, ale coś w tym obrazie jest z prawdy, że z rezerwą/obawą podchodzimy do rzeczy po zmarłym;
wtórna jest fraza w poszukiwaniu straconego czasu /ten dwuwers do odstrzału/, chociaż w moim odczuciu cała ta strofka jest kalką;
w kilku miejscach wyszła wyliczanka, na pewno wierszowi przydałby się z tego powodu szerszy zapis i interpunkcja, bo jak widzę za przecinki posłużył enter.


ZUS nie tylko połyka akty zgonu, jak z jedzeniem, dopóki w ustach jeszcze ma znaczenie; puenta bardzo wymowna.

pozdrawiam