Słodki domek bez łakoci

[Toyer]

W mroku świetlanego miasta
ugaszam płonące sople lodu
w deszczowej pogodzie
zapalam mroźny wulkan w moim domu
pozbawionym elektryczności
i poczucia humoru

może gdyby piorun zniszczył
szklane pudełko z bezdusznymi więźniami
cztery pierniczkowe ciasteczka
dostałyby lukrowany bananowy uśmiech
od bezdomnego cukiernika co nie zna słowa pośpiech

[iskierka]

w deszczowej pogodzie
zapalam mroźny wulkan w moim domu

lepiej chyba jest przy deszczowej pogodzie

[SamoZuo]

Na zewnątrz cudowna rodzina, w środku - lód i deszcz.

Bezdomy lukiernik - ktoś spragniony słodyczy, ale nie dostał jej tam, gdzie powinien.

Szklane pudełko i jego więźniowie - ciekawa metafora domu, na pocztku myslałam, że chodzi o telewizor, jednak dom także może być szklanym pudłem, a ludzie aktorami.

Bardzo dobry wiersz, Tomku.


Pozdrawiam