dojrzewanie

[Janusz Pyziński]

kiedy przemija lato wypieszczone
kruche światło wynosząc
na złotym promieniu
a jędrne jabłka jak piersi dziewczęce
w staniku tęczy ukryją nieśmiałość
skuszą się dłonie na drzwi niezamknięte
raju i sięgną po zakazany owoc

a potem

śmiercią kliniczną
spod prawa łona jabłoni wyjęte
jeszcze żyją
czekają aż dojrzeje omega
czyhająca przez zimę
w naszych zębach

gdzie wszystko można zamknąć
w jeden rozdział

[marta zoja]

Jedno zdarzenie

Rozchylone kielichy kwiatów
Przychylne obnażają swoje podwoje
Dojrzałością do ich zerwania
Zakwitły w zimowym krajobrazie
Zdaje się uczuć nie wypowiedzianych
Przemyślnie doświadczane urodą prawdy
O pięknie wpisanym w mądrość duszy
Gdzie człowiek, dla drugiego
Jest cząstką niepowtarzalną
Wrażenia dla istoty
Niefrasobliwych wejrzeń
Oczu i twarzy tysiąca
Jednak w zatrzymaniu
Spotkaniu oddaje cześć
Wyjątkowości pragnień
Oddanych wpisaniem
Jednego bytu w istnienie
Drugiego wiecznością...