wracając do bezdomnego

[marta zoja]

zrozpaczona odchodzę od niego
porażona swoją bezsilnością
biegłam z taką nadzieją na zmianę
smród do żywego powala u drzwi

stoi przy rurze
grzeje się śniąc
trzyma jak spadochron
by nie upaść za wcześnie

chce mi się wymiotować
jego czy swoim życiem
błagam serce nie trzepocz się
każdy z nas nędzniejszy od niego

[Gloinnen]

Nie jest źle, ale proponowałabym kilka drobnych korekt...

grzeje się śniąc
trzymając jak spadochron

"śniąc"/"trzymając" ---> dwa imiesłowy wpadające na siebie nie brzmią dobrze; napisałabym to tak:

"grzeje się śniąc
trzyma jak spadochron" ---> przy okazji wychodzi ciekawa przerzutnia; może zechcesz wykorzystać pomysł.

chce mi się wymiotować z niesmakiem
jego... czy swoim życiem
błagam serce nie trzepocz się
każdy z nas nędzniejszy od Niego...

---> wielokropki do wywalenia;
---> "z niesmakiem" - niepotrzebne; samo "chce mi się wymiotować" mówi wszystko w temacie zniesmaczenia;
---> "od Niego" - nie wiem, czy nie jest to zbędne dopowiadanie; ponieważ "Niego" zapisane z dużej litery, mam skojarzenie z Chrystusem, który przecież przychodzi do nas w osobach ubogich, cierpiących, odrzuconych... ale zastanawiam się, czy nie byłoby lepiej zostawić samo: "każdy z nas nędzniejszy" ---> bez nachalnego naprowadzania czytelnika na wnioski...

Ogólnie wiersz jest dużo lepszy od czytanych przeze mnie poprzednio - po pierwsze dzięki prostocie, po drugie - mniej obciążony wzniosłym tonem, po trzecie - oszczędniejszy, jeśli chodzi o słowa i środki wyrazu. Tak trzymać.

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

błagam serce nie trzepocz się
każdy z nas nędzniejszy od niego

podoba mi się