pępowina

[marta zoja]

mamo dlaczego trzymasz
tak mocna na sznurze pępowiny
za młoda byłaś by odciąć mnie
w bólach rodzenia darem życia

uwikłana w ciebie cierpię
pozbieranymi twoimi światami
córki ratującej rodzinę
po śmierci tej drugiej

chłopczyca z duszą dziewczynki
ratująca się schizofrenią w odrzuceniu
jedna wielką żałobą po siostrze
niezawiniona odejścia w zaświaty

[Sede Vacante]

tak mocna na sznurze pępowiny

tego nie rozumiem - ?

w bólach rodzenia darem życia

- i jeszcze to - ?

uwikłana w ciebie cierpię
pozbieranymi twoimi światami
córki ratującej rodzinę

- a nie powinno być "córka ratująca rodzinę" - ? i "pozbierana twoimi światami", lub "pozbieranymi-twoimi światami" - ?
Nie rozumiem znowu. Jakby problem z odmianą wyrazów autorka miała, albo tak jakoś specjalnie - dość chaotycznie zapisane.

jedna wielką żałobą po siostrze

- jedna - literówka? (ą)

Generalnie, wiersz byłby dla mnie ciekawy, ma jakiś potencjał, tylko dobór wyrazów, ich odmiana, bardzo mnie irytuje. Za często zastanawiam się- "literówka? Błąd odmiany?". Moim zdaniem źle zapisany, bardzo ciekawy wiersz. aha. Interpunkcja. Przy tylu różnych znaczeniach, obrazach, moim zdaniem bardzo by pomogła.

[JuPit]

Muszę stanąć w obronie użytych wyrazów ich odmiany i znaczeń. Proszę nie zmieniaj nic. To jesteś Ty i to jest Twój przekaz szukanie przyczyn swego losu.

[marta zoja]

Dziękuję i tak mało w poznaniu siebie

[Katrina]

Ciężko mi zinterpretować... Wiersz jest trochę "zapętlony" czuje się nadmiar karkołomnych sformułowań.
Czy to o córce, której matka umarła przy porodzie?


Pozdrawiam

[marta zoja]

Pępowina ta już nie widoczna, trzyma mocno w trudnych przeżyciach związanych z porodem. Matka rodzi swoją pierwszą córkę, chociaż jest bardzo młoda i nie gotowa na macierzyństwo. Wszystko jest oparte na doświadczeniach mojej mamy, która po śmierci siostry miała być pocieszeniem po stracie, ale nie wiedząc czemu rodzice opłakiwali przez całe życie tamtą. Moja mama nie widoczna dla nikogo, wychowywała się sama. W tym odrzuceniu stworzyła swój schizofreniczny świat, w który wprowadziła mnie, wiążąc ze sobą silnie i do tej pory pępowiną. Chociaż ma dwoje dzieci mocno ich trzyma przy sobie, ciągle potrzebując troski i skupienia na niej.







w

[anastazja]

Jakie to smutne Marto - dziękuję za podzielenie się tragedią, (choć może nie zawsze trzeba). Wiersz zatrzymał, ale znając sens, było łatwo wczuć i przytulić się, do Ciebie.

Najmocniej pozdrawiam