Zapiski

[Coffee Creeper]

to tylko dwa kroki
na podwórko
matka przyniosła
brata
czekał na pochówek
w kuchennej lodówce

korytarz
z brunatną lamperią
światło
spod zamkniętych drzwi
łańcuch
więzi tajemnicę

staruszka wie
powiedziała
ciebie też nie chce
umarłam

czterdziestoletnia
płaczę

[Ewa Włodek]

wiersz bardzo w moim guście - jest tu tajemnica, mrok. Śmierć jednego dziecka - fizyczna, jest jakby duchową, psychiczną śmiercią drugiego, trauma na całe życie...Poczytałam z przyjemnością, choć temat - ciężki...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Alek Osiński]

Mi tu jednak czegoś brakuje, wyczuwa sie w tle konkretną tragedię, ale wiersz
brzmi jak podsłuchane drobne fragmenty rozmowy, poszczególne słowa, może jest w tym metoda, ale jakoś odczuwam, że tekst nie zdołał nabrać wystarczającej samoświadomości

Pozdrawiam

[lczerwosz]

Boże, to jakby wizja lokalna, retrospekcja wiadomości z gazet ostatnich

[anastazja]

Mnie też przypomina noworodki z zamrażarki. Lubię takie, choć mam gęsią skórkę.

Pozdrawiam

[Coffee Creeper]

Dziękuję wszystkim za komentarze. :-)

[Bożena]

a mnie z aborcją się kojarzy i żalem tej płaczącej na końcu wiersza- wiersz ma element tajemnicy i grozy-

[Sede Vacante]

Jeszcze go nie rozgryzłem, ale tak - tajemnicę i mrok posiada zdecydowanie.
Pochówek w lodówce, czy brunatna lamperia - to nie przypadkowe sformułowania, zresztą przypadku tu w ogóle nie ma.
Wiersz do wnikliwego z nim obcowania, bardzo ciekawy w swej tajemniczości. Jak czytanie straszliwego horroru i rosnący poziom strachu wraz z zbliżaniem się do rozwiązania zagadki.
Bardzo dobry.