WIEDŹMA

[Dorota Karin]

żeby cię tylko nie zwabiła

moja tajemnica

żebyś nie przychodził

ubrany

w ten przeklęty uśmieszek

żeby cię tylko nie wymyśliła

ta wiedźma

s a m o t n o ś ć

[lczerwosz]

Nie,
w tej relacji jest coś pochrzanionego. Ubrany w przeklęty uśmieszek. Cynizmu, można się domyślać. Albo dobrej miny do złej gry. Ale PL-ka tego nie lubi, zatem jednak zły to uśmiech. Z niej to śmiech, jej poniżenie, jego wywyższanie się.
PL-ka odnosi się źle do wiedźmy imieniem samotność. Potwierdzam, można jej nienawidzić. Ale skoro ta wiedźma przysyła PL-a do PL-ki, to zapewne z powodu samotności, dla jej zapobieżenia. To wiedźma nie taka jest wcale zła.
Chyba, że PL przychodzi wtedy i tylko wtedy do PL-ki, gdy sam czuje się samotny. Potrzebuje wsparcia, jest biedny, mówi - przytul. A potem, jak mu nastrój się już podniesie, idzie sobie na piwo, zostawia PL-kę, nie troszcząc się już o nią.
Nie wiem, czy dobrze wyłuskałem.

[Dorota Karin]

Niekiedy lepiej nie mędrkować, lepiej na piwo iść, tam samotność można upić.

[lczerwosz]

sama chciałaś

[Ewa Włodek]

samotność - to nie tyle wiedźma, ile - megiera! Im głębsza, tym gorsza. Potrafi wymyślić - wszystko. Niestety...Wiersz jest z życia, moim zdaniem

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Sede Vacante]

Przyjdź, ale nie po to, by odkryć sekrety, którym nie pozwalam ujrzeć światła dziennego. Nie przychodź, by mnie pokonać, obnażając je.
Nie przychodź, by mnie uwieść, posiąść, zdobyć. Nie jestem trofeum.
Nie przychodź, by szukać ukojenia w "pierwszej lepszej", która powie: "Kocham". Nie chcę być dla ciebie "plastrem", "lekiem", chwilą zapomnienia. Żadną terapią.

Przyjdź z czystej miłości. Z szacunkiem, szczerością i z potrzeby serca, ale nie tylko "dla siebie".

Tak to czytam. I podoba się, zdecydowanie.

[ono]

samotność! czy może być coś jeszcze gorszego?? tak!! - jest to samotność w tłumie.

Wiersz bez uwag. minimum słów, maksimum treści.