***(opowiedz mi życie)

[NathirPasza]

opowiedz mi życie
od ścierpniętej skóry po orgazm
synaps

od śladów opon
po szafę grającą
opowiedz mi tragedię człowieka

bo znam wiele historii
ale żadna nie może
równać się twojej

opowiedz mi szybko
i dosłownie

szepcząc i łkając
opowiedz mi wszystko

[SamoZuo]

Smutnych rzeczy jest aż za dużo w życiu człowieka, nie lepiej opowiadać o tych dobrych?

trzymaj się cieplutko
Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Wszystko byłoby dobrze gdyby nie natrętne jak dla mnie - opowiedz mi Moim zdaniem nie wygląda to zbyt dobrze i jakieś takie bezcelowe. Oczywiście mogę się mylić.
Pozdrawiam

[Miladora]

opowiedz mi szybko
i dosłownie

Jeżeli mi wybaczysz, Nathir, czy nie to właśnie zrobiłeś w wierszu?

Dobrego

[Alek Osiński]

opowie, nie martw się
dobrze nadstawiaj ucha

[NathirPasza]

Smutnych rzeczy jest aż za dużo w życiu człowieka, nie lepiej opowiadać o tych dobrych?

Każdy ma jakąś prywatną tragedię. chociażby skradziony lizak w dzieciństwie.

NathirPasza pisze:
opowiedz mi szybko
i dosłownie


Jeżeli mi wybaczysz, Nathir, czy nie to właśnie zrobiłeś w wierszu?

Nie ma czego wybaczać. Wydaje mi się że w tym wierszu dobrze wygląda dosłowność i prostota.

opowie, nie martw się
dobrze nadstawiaj ucha

Nie inaczej.

[e_14scie]

Nathir
przyswajam cały, na jeden haust

[NathirPasza]

Nathir
przyswajam cały, na jeden haust

Dzięki

[NathirPasza]

Wszystko byłoby dobrze gdyby nie natrętne jak dla mnie - opowiedz mi Moim zdaniem nie wygląda to zbyt dobrze i jakieś takie bezcelowe. Oczywiście mogę się mylić.
Pozdrawiam

Niechcący pominąłem Twój post

Dlaczego "opowiedz mi" się powtarza? Ponieważ gdy jedna osoba wyjawia drugiej swój największy koszmar, swoją własną wielką tragedię a druga chce ją wysłuchać to nie patrzą na poprawność stylistyczną. Gorączkowo wypowiadają słowa, łykają je jak powietrze, są przejęte tym co mówią i słyszą, może płaczą i tulą się do siebie.
I wiersz jest tak samo gorączkowy, nachalny i łapczywy jak rozmowa na podstawie której powstał.

Celu samego w sobie nie znajdziesz w tekście. No może trzecia strofa nieco rozjaśnia, ale nie wiem na pewno.

Pozdrawiam
NP

[Gloinnen]

Nathirze, hmmm... czyżby jakaś epidemia? Rozumiem komentarze odautorskie, ale mi to przypomina... sam wiesz kogo.

Niestety, popieram Marcina i Miladorę - po bardzo dobrych trzech pierwszych strofach dwie ostatnie są zbyt dosłowne. Próbujesz zawrzeć w nich dużo emocji, które eksponujesz tak z buta.

"szepcząc i łkając"...

Lepiej byłoby to ubrać w metafory. Wiersz piszemy po to, aby opowiedzieć o czymś w sposób oryginalny, nieoczywisty, kameralny (może), w każdym razie - inaczej niż w realu. Sięganie do potoczności może oczywiście być środkiem wyrazu, ale również grać na jakimś niedopowiedzeniu. W końcówce zabrało namacalności tej rozmowy, jakkolwiek by była bolesna, trudna, czuła... Nie przekonałeś mnie do sytuacji lirycznej, wyszło dość papierowo i mało autentycznie.


Pozdrawiam,


Glo.