przypływ

[Maryla Stelmach]

była bezbarwną wodą której fale zmywały do morza
wyrzuconą tratwę. na kawałku mapy kutry
wypływały z portów. w związanych rękach
masztów szarpały się wiatry. miłość jest płotką
wyławianą przez rybaków. czerwone miasto

traciło rumieńce. stała wpatrując się
w kobietę piorącą bieliznę. czas
zamknięty w klepsydrze przesypywał
sztormy. w zaginionych miastach oczy
kobiet ożywają podczas przypływów.

[Alek Osiński]

w zaginionych miastach oczy
kobiet ożywają podczas przypływów.

Działa. Wiersz jakby w zbyt wielkim pośpiechu weny, stąd może
łopocze trochę jak porwany żagiel, ale jakby dopracować szczegóły,
to czuję, że mógłby popłynąć jeszcze dalej

Pozdrawiam:)

[Bożena]

obraz jakby trochę z przeszłości- ale uczucia i czekanie kobiet na brzegu gdy mężczyźni wypływają- wciąż aktualne- mam wrażenie jakby wiersz był zainspirowany jakimś obrazem- pozdrawiam

[Maryla Stelmach]

Alku, dzięki. Czytam i nie wiem co mam poprawić. Jeżeli masz jakieś sugestie i po dzielisz się ze mną, to byłabym wdzięczna. Pozdrawiam.

Dodano -- 10 lut 2014, 9:26 --

Bożenko, to obraz wymyślony. Dziękuję za komentarz.pozdrawiam.