Szyfry

[Marcin Sztelak]

Zakazane wyklucie w połowie
drogi. Drżące przedsmaki na koniuszkach
powiek.
Napięcia ponad odczuwalność.

(Włosy, jedwab – i tak dalej).

Język zapięty na guziki bluzki,
półprzeźroczystej,
pod nią niecenzuralne.
Słowa na skórze.

(Oczy, głębia – między innymi).

Tatuaże przepalone solą,
po raz pierwszy
na wargach upadki i dziękczynienia.
Pretensjonalne.

(Ból, serce – następne).

[Gloinnen]

Język zapięty na guziki bluzki,
półprzeźroczystej,
pod nią niecenzuralne.
Słowa na skórze.

Wiersz widzę tutaj. Bo mamy przejście przez wszystkie stadia zbliżenia - od delikatnego erotyzmu, dotyku przez półprzeźroczystą tkaninę, po mocne doznania, które można jedynie określić jako "niecenzuralne".
W moim odczuciu chcesz podkreślić fakt, że charakter relacji seksualnej determinują przede wszystkim słowa. To, w jaki sposób mówią do siebie kochankowie, to, w jaki sposób miłość fizyczna zostanie opisana - w zasadzie nadaje jej formę.

na wargach upadki i dziękczynienia.

Podoba mi się zagranie wieloznacznością warg.
Upadki i dziękczynienia wprowadzają konotacje religijne. Seks zawsze, na przestrzeni wieków, był z jednej strony uwzniośleniem, z drugiej - upodleniem - jak awers i rewers jednej monety. Wszystko zależy od słów właśnie, od przypisanych im znaczeń - od kulturowych po indywidualne, intymne, osobiste.

W nawiasach umieszczasz rekwizyty z pogranicza banału i kiczu, jakby na potwierdzenie, że to jest punkt wyjścia, jeden z możliwych wariantów, natomiast i tak najważniejszy jest indywidualny kod. Gra wstępna staje się zatem grą semantyczną - przynajmniej w przestrzeni tego wiersza.

Pozdrawiam,


Glo.