szyta na miarę sztuka przeżycia

[Sede Vacante]

Widziałem poezję, w koszu na śmiecie.
Nie...
To tylko
nie wykorzystany bochenek chleba.

Widziałem poezję na niebie.
Ten szybujący ptak...
Och!
Myśliwy znowu nie spudłował.

Widziałem poezję, w spojrzeniach przechodniów.
I znowu – Nie.
Liczyli barany, wpatrzeni w chodniki.

Widziałem poezję, przy wystawie sukien dla znakomitych Pań.
Powoli spływała po policzkach,
ukrywającej się za filarem.

Widziałem poezję, w małoletnim uśmiechu.
Zgasł szybko, bo dorosły
miał inne plany na chwile radosne.

Widzę poezję, na każdym kroku.

Nie...
To tylko sztuka prze-życia
szyta na miarę.

[oskari valtteri]

fakt, poezja jest wszędzie. może to i dobrze... pewnie zależy dla kogo
zastanawia mnie: "w koszu na śmiecie".
niby detal ale czy nie "śmieci".
o powtórzeniach "widziałem" nie powiem bo raczej takowych nie stosuję. tutaj - tak do końca nie jestem przekonany chociaż...

[karolek]

.

[Sede Vacante]

Dziękuję za uwagi i poświęcenie czasu.

[Bożena]

patrzymy i nie widzimy -tak mi przyszło po przeczytaniu w pierwszej- nie wykorzystany bochenek chleba- nie wiem czy nie ładniej byłoby- nie zjedzony
poezja może być sposobem na życie i przeżycie- to prawda - pozdrawiam