przejazdem

[iTuiTam]

• • • przejazdem
      
      
      zatrzymany mimochodem wieczór
      w pamięci tętno echo kopyt
      
      yin i yang naszych uśmiechów
      przypadkowe odbicia gwiazd
      
      na mokrym bruku
      odpoczywa niezapowiedziany deszcz
      
      nie mamy wpływu na niebo
      możemy tylko wierzyć
      
      w nas
      
      
      iTuiTam
      23 V 2016
      Kraków, czerwiec 2015

[alchemik]

Interesująco użyte przerzutnie.

Nostalgiczna chwila zatrzymana w pamięci.
To dosyć ładny obrazek, ciekawie zapisany.

Mam pewne obiekcje.
Echo kopyt wybrzmiewa jak wredna dopełniaczówka.
W dodatku, czy kopyta mają echo?
Wiem, to skrót myslowy.
A jednak, wprowadzilbym niewielką zmianę.
I wtedy;
w pamięci tętent kopyt echo

Pozbyłbym się też jednego zaimka dzierżawczego, zwłaszcza że nas jest w ostatnim wersie.

yin yang usmiechów

W całości wyglądałoby to tak;

zatrzymany mimochodem wieczór
w pamięci tętent kopyt echo

yin i yang uśmiechów
przypadkowe odbicia gwiazd

na mokrym bruku
odpoczywa niezapowiedziany deszcz

nie mamy wpływu na niebiosa
możemy tylko wierzyć

w nas




Pozwoliłem sobie jeszcze zamienić niebo na niebiosa, bo mowia nie tylko o deszczu, ale i o losie.

Pozdrawiam
Jurek

[iTuiTam]

Interesująco użyte przerzutnie.

Nostalgiczna chwila zatrzymana w pamięci.
To dosyć ładny obrazek, ciekawie zapisany.

Mam pewne obiekcje.
Echo kopyt wybrzmiewa jak wredna dopełniaczówka.
W dodatku, czy kopyta mają echo?
Wiem, to skrót myslowy.
A jednak, wprowadzilbym niewielką zmianę.
I wtedy;
w pamięci tętent kopyt echo

Pozbyłbym się też jednego zaimka dzierżawczego, zwłaszcza że nas jest w ostatnim wersie.

yin yang usmiechów

W całości wyglądałoby to tak;

zatrzymany mimochodem wieczór
w pamięci tętent kopyt echo

yin i yang uśmiechów
przypadkowe odbicia gwiazd

na mokrym bruku
odpoczywa niezapowiedziany deszcz

nie mamy wpływu na niebiosa
możemy tylko wierzyć

w nas




Pozwoliłem sobie jeszcze zamienić niebo na niebiosa, bo mowia nie tylko o deszczu, ale i o losie.

Pozdrawiam
Jurek

Ciekawie sobie pozwoliłeś Bardzo dziękuję.
Zamiast 'wrednej dopełniaczówki' z echem - nb nie boję się 'dopełniaczówek' - zmieniłam słowo na 'tętno', pierwotnie był tu 'oklepany' stukot.

Zaimki dzierżawcze niestety zostaną.
Wiem, że się je tępi - aż dwa w tak krótkim wierszu! - ale proszę, zauważ, że gdyby nie nasze, to uśmiechy miałyby inne znaczenie.

Niebiosa brałam pod uwagę, ale wydawały mi się zbyt dosłowne, ze względu na konotacje. Dlatego użyłam: niebo. Czytelnik sam wybierze swoją ścieżką.

serdecznie
iTuiTam

[alchemik]

Spoko, autor ma zawsze rację, a jak jej nie ma, to przynajmniej ma prawo tak myśleć.
Ja, w sumie, też nie boję się dopełniaczówek, choć są niebezpieczne. Zbyt łatwo przychodzą i bywają często banalnie kiczowate. Uważam, że poeta ma prawo użyć, takich narzędzi poetyckich jakich chce do modelowania swojego dzieła. Tylko że to musi być akt twórczy ze świadomością konsekwencji.
Tętno kopyt wybrzmiewa całkiem nieźle w swoim podwójnym znaczeniu.
Co do tępienia zaimków dzierżawczych. To nie tak. Chodzi o ich nienadużywanie, niepowtarzanie.
Często zaimek w domyśle jest lepszy niż dopowiedzenie.

A jednak pomyślałbym nad usunięciem jednego przez jakiś zamiennik.
Choćby tak;
yin i yang wymienianych usmiechów

Jak wymieniane, to ta wspólność naszych, wciąż się tam zawiera.

Pozdrawiam

Jurek

[biegnąca po fali]

Przychylam się do uwag alchemika. Wpojono mi, że dopełniaczówki są "be"
i tak już zostanie - aczkolwiek zawsze szanuję zdanie autora.

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Bardzo ciekawa miniatura, nostalgiczny poniekąd wiersz miłosny. Tylko czemu echo na żółto? A może tętno echa kopyt - i mniejsza że dopełniaczówka, bo ich zwalczanie zaczyna się przeradzać w histerie, jeśli dobra to czemu nie?

Pozdrawiam.

[eka]

na mokrym bruku
odpoczywa niezapowiedziany deszcz

Urokliwa fraza, a i całość namawiająca do wiary w trwałość "przejazdu" (również przez życie) warta polecenia.

[ELKA]

nie mamy wpływu na niebo
możemy tylko wierzyć

w nas

Mamy Elu, ogromny wpływ na niebo i nawet kiedy, przestajemy wierzyć w nas, nie zostajemy z tym sami, bo jest ktoś, kto liczy każdą łzę... gdzie ja bym była bez tej wiary... skąd czerpałabym siłę, żeby wstać rano z łóżka?

na mokrym bruku
odpoczywa niezapowiedziany deszcz

Piękne

Pozdrawiam.elka.

[iTuiTam]

Spoko, autor ma zawsze rację, a jak jej nie ma, to przynajmniej ma prawo tak myśleć.
Ja, w sumie, też nie boję się dopełniaczówek, choć są niebezpieczne. Zbyt łatwo przychodzą i bywają często banalnie kiczowate. Uważam, że poeta ma prawo użyć, takich narzędzi poetyckich jakich chce do modelowania swojego dzieła. Tylko że to musi być akt twórczy ze świadomością konsekwencji.
Tętno kopyt wybrzmiewa całkiem nieźle w swoim podwójnym znaczeniu.
Co do tępienia zaimków dzierżawczych. To nie tak. Chodzi o ich nienadużywanie, niepowtarzanie.
Często zaimek w domyśle jest lepszy niż dopowiedzenie.

A jednak pomyślałbym nad usunięciem jednego przez jakiś zamiennik.
Choćby tak;
yin i yang wymienianych usmiechów

Jak wymieniane, to ta wspólność naszych, wciąż się tam zawiera.

Pozdrawiam

Jurek

Spoko, autor ma zawsze rację, a jak jej nie ma, to przynajmniej ma prawo tak myśleć.

Jestem spoko-jna. Muszę przyznać, że bardzo dobrze określiłeś: relację autor-racja-prawo. Doskonała sentencja do sztambucha.
Jeśli o dopełniaczówkach mowa - nb bardzo nie lubię tego słowa, o! i do tego się rym był wkradł! - to uważam, że nie jest z nią tak źle, jak się nam wydaje. Myślę, że w pewnych kontekstach lepiej brzmi metafora dopełniaczowa, niż inny środek poetycki.
Echo kopyt, jako skrót myślowy i jako ta be-metafora, może nie był najfortunniejszy. Jednak wydawało mi się, że jako skrót myślowy, pojęciowy mógł się obronić.

Co do tępienia zaimków dzierżawczych. To nie tak. Chodzi o ich nienadużywanie, niepowtarzanie.
Często zaimek w domyśle jest lepszy niż dopowiedzenie

Oczywiście, jest to jedna z podstawowych zasad w ogóle w pisaniu, nie tylko w poezji. Traktuję zaimki dzierżawcze, jako tzw 'zapychacze', 'wypełniacze'. Podobnie jak zaimki nieokreślone. Jednakże... wytłumaczyłam, czemu naszych i nas mają, według zasady: autor-racja-prawo tu odpowiednie miejsce. Twoja propozycja: wymienianych uśmiechów nadal nie byłaby tym, co chciałam przekazać. Wymieniać uśmiechy można z obcymi, mijającymi nas ludźmi, a ja piszę o 'naszych uśmiechach'

serdeczności, Jurku
iTuiTam

[anastazja]

nie mamy wpływu na niebo
możemy tylko wierzyć

tak odczytuję - bardziej tajemniczo. Elu