Za granicą percepcji

[żebro]

Zanikam. Między śniadaniem, a kurzem
na nieprzetartym wazonie milknie
prośba o myśl. Jakąkolwiek,

jakakolwiek tęsknota zaprząta twoją głowę
jest przestrzenią z między, szczelnie
dokręcanych przeze mnie słoików. Cierpień,

chciałam nazwać dom, ale nie pozwoliłeś,
więc nosi imię jak każdy. Pustka
na pełnych, dębowych blatach, niepewność

kim była lepsza. Nie ma nas
i nie będzie mnie do końca.

[Krzysztof P Nowak]

bardzo subtelny i wyrazisty, dwa ostatnie wersy trochę zbyt proste w porównaniu z poprzednimi

[Henryk VIII]

WITAJ,
wiersz do mnie przemawia, piszesz:' chciałam nazwać dom, ale nie pozwoliłeś, " - mocny, dobitny fragment.
W końcówce jest:" Nie ma nas
i nie będzie mnie do końca."
Ja uważam, że lepiej byłoby:" Nie ma nas
i nie będzie do końca." - bez " mnie". Ale to tylko maleńka sugestia, w sumie nieistotna . Ogólnie jestem na " tak"
h8

[lczerwosz]

Zanikam. Między śniadaniem, a kurzem
na nieprzetartym wazonie milknie
prośba o myśl. Jakąkolwiek,

jakakolwiek tęsknota zaprząta twoją głowę //chyba niezbyt potrzebne powtórzenie
jest przestrzenią z między, szczelnie //tu zbyt zagmatwane, przestrzeń z między słoików, raczej już pomiędzy
dokręcanych przeze mnie słoików. Cierpień, //tu postawiłbym jednak kropkę

chciałam nazwać dom, ale nie pozwoliłeś, //świetne
więc nosi imię jak każdy. Pustka // Tu przerzutnia, dom o nazwie pustka, dobre,
na pełnych, dębowych blatach, niepewność //ale jednocześnie niepotrzebnie rozwija tamtą doskonałą myśl

kim była lepsza. Nie ma nas //dla mnie niezrozumiała składnia "pusta, niepewność kim"
i nie będzie mnie do końca.//a to jakby z innego zdania

I tytuł - zamiast percepcji dać poznania albo niepoznania

[Marcin Sztelak]

Tylko, co jest za granicą percepcji... hmm dla człowieka raczej nic, bo odbieram świat li tylko zmysłami...
Pomijając moje dywagacje, to dobry wiersz, jednak puenta wydaję się zbyt słaba jeśli chodzi o materię słowa, bo nie o myśl samą. Więc pewnie nie ma sensu kombinować.

Pozdrawiam.

[eka]

Percepcja poza granicą możliwości bohaterów.
Wiersz o upewnianiu się w klęsce.
Przestrzeń międzyszczelnie dokręcona - dobre!
Jak zwykle, Żebro popełniło nietrywialny wiersz.