krzycz przez szybę

[Alga]

rozcapierzasty ten listopad całkiem
już luty a ona wciąż go odlicza na ścianie

zeskrobuje z szyb i luster szron
wykrusza z mętnej chusty

przy policzku kość
drapie ją jak tarka
odlepia złość
znów dwunasta warstwa

kod kreskowy białogłowa
niewydana cnotę chowa
w futerale pod pajęczym łóżkiem
z pluskiem
zasypiana żałość z dumą
nad głową gęstnieje runo


od braku jego
braku brata jego
ochroń mnie wreszcie

trach i koniec nocy
znów jej każą skoczyć
w program zaplanowanej defibrylacji jaźni

ale głęboko
tu na dnie okno


z plikiem niewykupionych recept
znów puka
wpuść mnie wreszcie

[eka]

Trudny wiersz. Od formy, która łączy nieregularność z rymami o określonej roli.
Defibrylacja migotania jaźni.
Odpowiedź na podeptaną dumę i brak, brak... ta listopadowa surowość jest straszna.

Czy peelka wygra sama z sobą, odpuści powroty, zeskrobywania, otworzy okno?

[Alek Osiński]

Dobry wiersz. Szczególnie mi się podoba melodia,
zwodnicza jak śpiew syreny

[Alga]

Trudny wiersz. Od formy, która łączy nieregularność z rymami o określonej roli.
Defibrylacja migotania jaźni.
Odpowiedź na podeptaną dumę i brak, brak... ta listopadowa surowość jest straszna.

Czy peelka wygra sama z sobą, odpuści powroty, zeskrobywania, otworzy okno?

Eko, duma, choroba, zagubienie...to wszystko z braku miłości, albo jest powodem jej braku.

Dobry wiersz. Szczególnie mi się podoba melodia,
zwodnicza jak śpiew syreny

Alku, nawet nie wiesz. jak mnie ucieszyłeś.

Dziękuję Wam za czytanie i ślad.

Pozdrawiam

[Niedzisiejszy]

Jak to kiedyś powiedział Julian Tuwim:

" Listopad: jeden z dotkliwszych wrzodów na dwunastnicy roku. "

Nie ma się na nic sił, ciągłe zmęczenie, senność odbiera radość życia, jego sens, ale jest coś gorszego.
Gdy ma się kogoś z kim można przebrnąć przez jesień to jest zawsze lżej, można odnaleźć razem Jej piękno, a zimno wykorzystać jako pretekst to przytulania pod kocem.

Ale co innego gdy brak takiej osoby. Jesień staje się piekłem, pełnym chłodu, bezsilności, braku sensu, i to chyba najbardziej boli, gdy jest wokół tylko ta charakterystyczna nieskończona pustka, czająca się w mroku. Gdy się wcześniej miało kogoś takiego ma się ochotę zadzwonić do tej osoby, ale duma nie pozwala, skazuje nas na samotność. I o tym według mnie jest Twój wiersz, choć pewnie się mylę

A jeżeli chodzi o formę i samo wykonanie, jest trudny.
Wiele fragmentów wymaga kilkukrotnego przeczytania, ale przez to sam czytelnik może poczuć ten chłód.
Poza tym ja uważam go za udany i potrzebny, jak dla mnie refleksji i smutku nigdy za wiele

Pozdrawiam i przesyłam filiżankę jesiennej herbaty/kawy na ten smutek i chłód, który i mnie w tym roku nie ominął...

[Alga]

Jak to kiedyś powiedział Julian Tuwim:

" Listopad: jeden z dotkliwszych wrzodów na dwunastnicy roku. "

Nie ma się na nic sił, ciągłe zmęczenie, senność odbiera radość życia, jego sens, ale jest coś gorszego.
Gdy ma się kogoś z kim można przebrnąć przez jesień to jest zawsze lżej, można odnaleźć razem Jej piękno, a zimno wykorzystać jako pretekst to przytulania pod kocem.

Ale co innego gdy brak takiej osoby. Jesień staje się piekłem, pełnym chłodu, bezsilności, braku sensu, i to chyba najbardziej boli, gdy jest wokół tylko ta charakterystyczna nieskończona pustka, czająca się w mroku. Gdy się wcześniej miało kogoś takiego ma się ochotę zadzwonić do tej osoby, ale duma nie pozwala, skazuje nas na samotność. I o tym według mnie jest Twój wiersz, choć pewnie się mylę

A jeżeli chodzi o formę i samo wykonanie, jest trudny.
Wiele fragmentów wymaga kilkukrotnego przeczytania, ale przez to sam czytelnik może poczuć ten chłód.
Poza tym ja uważam go za udany i potrzebny, jak dla mnie refleksji i smutku nigdy za wiele

Pozdrawiam i przesyłam filiżankę jesiennej herbaty/kawy na ten smutek i chłód, który i mnie w tym roku nie ominął...

Niedzisiejszy - oj, widzę i czytam, że nie ominął.
Dzięki, że podjąłeś trud

Dzieląc się poniedziałkową kawą, pozdrawiam

[Niedzisiejszy]

Żaden problem Fakt, nie ominął mnie w tym roku, ale ja zawsze tak mam, ten smutek, ból w duszy, patos, rozpacz, to część mnie, co możesz zobaczyć w mojej twórczości
Przy okazji: piękne motto z Herberta, bardzo mi się podoba.

Pozdrawiam