Psia ruta

[Withkacy]

Psia ruta

wśród
kamieni grobów pobielanych
I trupich oddechów

ortodoksyjnie pilnuję drogi
z której duch uleciał

wino wiary rozcieńczone wodą
bigoterię czuć od prawdy

w ślepych zaułkach post
targuje się z zapłatą

o prawości opowiem później

[Miladora]

Faktycznie piołun, Withuś.
I swoisty dance macabre na początek.

kłamstwo cuchnie obłudną prawdą
o prawości opowiem ci później

Przemawia do mnie.

Spokojnych Świąt.

[perfidny krasnal]

o prawości opowiem ci później

to krasnal już raczej podziękuje

[Gloinnen]

wino wiary rozcieńczone wodą
kłamstwo cuchnie obłudną prawdą

w ślepych zaułkach post
targuje się z zapłatą

Identyczne końcówki składniowe wpadają na siebie. Trochę to przeszkadza w czytaniu, zakłóca płynność.


"obłudną prawdę czuć od kłamstwa" ---> no sama nie wiem, ale środkowy wers można próbować zmienić.

Kolejny wiersz na temat hipokryzji, wobec rzeczy ostatecznych jesteśmy gotowi pójść na wszystkie układy, aby tylko nie było trzeba zmierzyć się z sumieniem, z prawdą nieobłudną. Czy chodzi tutaj o to, że człowiek traktuje instrumentalnie dary, które otrzymał od - Boga (według wierzących), losu (według fatalistów), natury (według materialistów)? Bo taką nutę usłyszałam w tekście. Otrzymaliśmy ogromny potencjał - siłę wewnętrzną - która może nam pozwolić na samodoskonalenie się, czynienie dobra - a my ją zaprzepaszczamy po to, aby potem skorzystać skwapliwie ze źródła, które zupełnie w innym celu bije.
Odwołujesz się do religijnej obłudy - ano właśnie. Podchodzimy do wiary bardzo wybiórczo i raczej na wszelki wypadek. To chyba istota faryzeizmu... Miotanie się w schematach, rozcieńczanie swojego życia, oszukiwanie samego siebie...

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

ja się zastanawiam nad drugim wersem - te trupie czaszki jakoś trochę dziecinie mi brzmią - może po prostu trupich oddechów.
I te końcówki o których Gloinnen wspomniała.
Pozdrawiam.

[Withkacy]

ja się zastanawiam nad drugim wersem - te trupie czaszki jakoś trochę dziecinie mi brzmią - może po prostu trupich oddechów.
I te końcówki o których Gloinnen wspomniała.
Pozdrawiam.

rozważę, dzięki

Dodano -- 13 kwie 2012, 19:56 --

wino wiary rozcieńczone wodą
kłamstwo cuchnie obłudną prawdą

w ślepych zaułkach post
targuje się z zapłatą

Identyczne końcówki składniowe wpadają na siebie. Trochę to przeszkadza w czytaniu, zakłóca płynność.


"obłudną prawdę czuć od kłamstwa" ---> no sama nie wiem, ale środkowy wers można próbować zmienić.

Kolejny wiersz na temat hipokryzji, wobec rzeczy ostatecznych jesteśmy gotowi pójść na wszystkie układy, aby tylko nie było trzeba zmierzyć się z sumieniem, z prawdą nieobłudną. Czy chodzi tutaj o to, że człowiek traktuje instrumentalnie dary, które otrzymał od - Boga (według wierzących), losu (według fatalistów), natury (według materialistów)? Bo taką nutę usłyszałam w tekście. Otrzymaliśmy ogromny potencjał - siłę wewnętrzną - która może nam pozwolić na samodoskonalenie się, czynienie dobra - a my ją zaprzepaszczamy po to, aby potem skorzystać skwapliwie ze źródła, które zupełnie w innym celu bije.
Odwołujesz się do religijnej obłudy - ano właśnie. Podchodzimy do wiary bardzo wybiórczo i raczej na wszelki wypadek. To chyba istota faryzeizmu... Miotanie się w schematach, rozcieńczanie swojego życia, oszukiwanie samego siebie...

Pozdrawiam,


Glo.

serdecznie dziękuję za refleksję z którą się podzieliłaś pod wierszem. sama prawda, co do sugestii, obiecuję je rozważyć. pozdrawiam