aluwialność

[pietrek]

aluwialność

czas jaźni fala stojąca
pstra mozaika
psoci

więc eroduję w nieznane
dni jak dni
noce dla wytrwałych

lata rozpoznaję po bukietach wina
moje drzewa rosną we mnie i wraz ze mną
na szerokość pleców

schronienie

od deszczu wichury
łakomstwa tłustej ziemi

gdy tyka jednostajnie
migrujący piach

[Alek Osiński]

lata rozpoznaję po bukietach wina
moje drzewa rosną we mnie i wraz ze mną
na szerokość pleców

schronienie

od deszczu wichury
łakomstwa tłustej ziemi

gdy tyka jednostajnie
migrujący piach

jak dla mnie najbardziej ten fragment,
bardzo lubię takie opowieści rzucające człowieka
na pastwę rozumnych żywiołów

[pietrek]

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy
- ach ten nieznośny Pan Cogito, wyszperałem go sobie wczoraj, już po swoim desperackim
akcie twórczym
pozdrawiam, al

[Alek Osiński]

Piękny fragment.
Dzięki za przypomnienie